|
Vladislav Šešlija - Razgovarao: Duško Domanović |
 Od šest decenija postojanja Likovnog kruga, slikaru Vladislavu Šešliji pripadaju poslednje dve, otkad se naselio na Petrovaradinskoj tvrđavi, najpre u zajedničkom ateljeu grupe «Sedam patuljaka», a nedavno se i osamostalivši u sopstvenom prostoru. Rođen je 1965. godine u Zrenjaninu, diplomirao slikarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Član je SULUV-a i Likovnog kruga. Izlagao je na više od sedamdeset kolektivnih i dvadesetak samostalnih izložbi i dobitnik je nekoliko nagrada za svoj dosadašnji rad. Dolaskom na Tvrđavu, kako priča za "Art magazin", ostvario je jedan od dečačkih snova, ali i na velika vrata ušao u svet umetnika i umetnosti.
|
|
|
Mladen Marinkov - Razgovarao: Duško Domanović |
 Vajar Mladen Marinkov rođen je 1947. godine u Novom Sadu. Diplomirao na Akademiji za likovne umetnosti u Beogradu, na odseku za vajarstvo, poslediplomske studije završio na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Jovana Kratohvila, a magistrirao je 1974. godine, kada je primljen u članstvo likovnih umetnika Srbije u Beogradu. Član je Saveza udruženja likovnih umetnika Vojvodine. Od 1979. godine bio je zaposlen u istom Savezu, te kao direktor Spomen-zbirke Rajka Mamuzića, a na Akademiji umetnosti u Novom Sadu radi od 2004. godine u zvanju redovnog profesora na predmetu Vajanje sa tehnologijom.
|
|
|
Milorad Mića Mihajlović - Razgovarao: Duško Domanović |
 Milorad Mića Mihajlović, jedan od najzaslužnijih novosadskih slikara, rođen je u Kraljevu 1936. godine, a Umetničku školu u Novom Sadu završio je 1967. Od tada je izlagao više od sto pedeset puta u zemlji i inostranstvu, što ga je učinilo jednim od nazaobilaznih umetnika na gradskoj kulturnoj mapi. Novinarsku karijeru, kojoj je, uz slikarstvo, posvetio ceo život, započeo je u Listu socijalističkog saveza radnog naroda novosadskog sreza "Tribina", početkom šezdesetih godina, da bi se ubrzo zaposlio i kao ilustrator u "Dnevniku". Na Petrovaradinsku tvrđavu, na kojoj i danas stvara, "doselio se" 1964, upamtivši dane osnivanja i rasta jedne od trenutno najvećih umetničkih kolonija u Evropi.
|
|
|
Živojin Žika Miškov - Razgovarao Duško Domanović |
 Kao sedmogodišnji dečak, Živojin - Žika Miškov obećao je svojoj majci da će postati slikar. Tada joj je, kako bi dokazao "ozbiljnost svoje namere", pokazao i školski crtež rađen olovkom u boji. Da majku ne bi izneverio i da ne bi, kako kaže, "ispao lažov", slikar je i postao. Isti taj dečak danas je najstariji živi stanovnik Petrovaradinske tvrđave i kolonije "Likovni krug", koja već punih šest decenija ponad Novog Sada ispisuje jednu živu priču za buduće istorije umetnosti.
|
|
|
Živko Grozdanić - Razgovarao Duško Domanović |
 U brložnom vrtlogu društveno-političkih (ne)zbivanja, javnih tajni i "tajnih javnosti", u opštem apsurdu u kome je stvarnost postala nedodirljiva, te, sa druge strane, u kulturno-umetničkom glibu što će se rađe samim sobom ugušiti no zauzeti stav, pokazati odgovornost, hrabrost i osvešćenost pred čovekom i vremenom, pred istorijom koja se na njegove oči, a mimo njegove volje, kotrlja u, po svemu sudeći, jedno još mračnije i ubitačnije ludilo – elem, u takvom socijalno-moždanom, nimalo svet(l)om sklopu činjenica, činjenja i nečinjenja, Živko Grozdanić Gera predstavlja onu struju, koja još uvek veruje da umetnosti i umetniku, čoveku, pojedincu, građaninu može vratiti dostojanstvo, sačuvati ga od bezglavog i bezličnog aparata svakovrsne prisile i onečovečenja, te se najzad, na promajnoj agori današnjice, izboriti za sve ono što ga, u krajnjoj ili početnoj liniji, konstituiše kao "biće nad bićima".
|
|
|
Danilo Vuksanović - Razgovarao Igor Burić |
 Kombinovana tehnika, pesak, zemlja, pepeo, kolaž, višeslojnost, strukture koje imitiraju grafite, zid, neke su od tehničkih karakteristika novog ciklusa radova novosadskog slikara Danila Vuksanovića, koje je premijerno imala prilike da vidi italijanska publika. Nakon prošlogodišnjeg gostovanja u Karpiju, Vuksanović je i ove godine putovao na apeninsko poluostrvo, u oblast Ređo Emilija, gde mu je u gradu Gvaltijeri, dvorcu Bentivoljo, od 6. do 21. septembra priređena izložba pod nazivom "Ravnica istine".
|
|
|
Bull.Miletic - Razgovarala Trude Talberg - Furulund |
 Bull.Miletic je naziv umetničkog para koji čine Synne BULL (Norveška) i Dragan MILETIĆ (Srbija). Umetnički par su osnovali u San Francisku 2000. godine. Žive i rade u Oslu i San Francisku. Intervju je nastao nakon art angažmana umetničkog para Bull.Miletic u Oslu (Norveška) gde su postavili instalaciju na Centralnoj železničkoj stanici Osla.
|
|
|
Pavle Jovanović - Razgovarao Igor Burić |
 Na tragu svojih starijih prezimenjaka, Pavle Jovanović (1948) životni put gradi umetničkim delovanjem, fotografskim i likovnim majstorstvom. Iako formalno nikad nije sticao zvanja, Jovanović je ipak uspeo da se nametne i održi kao jedan od specifičnijih i vrednijih autora ne samo našeg, nego i svetskog podneblja. Upornim radom i vanrednim trudom umesto zvanja, sticao je znanja, a ona su mu donela preko 200 izložbi i preko 60 nagrada, što domaćih, što internacionalnih, od kojih posebno mesto svakako zauzima ona za životno delo Nacionalnog centra za fotografiju (Srbija).
|
|
|
Jerko Denegri - Razgovarao Luka Salapura |
 Predstavljati dr Jerka Denegrija, istoričara umetnosti i likovnog kritičara, detaljno i obimno skoro da nije potrebno. Njegovo upečatljivo i dugogodišnje aktivno prisustvo na javnoj likovnoj sceni (Muzej savremene umetnosti u Beogradu, uređivanje časopisa "Moment", knjige o savremenoj umetnosti itd.) predstavlja jedan ozbiljan i autoritativan opus koji govori sam po sebi o ličnosti ovog teoretičara i našeg sagovornika. Ono što je potrebno napomenuti na samom početku ovog razgovora jeste da je centralna tema, koja je bila povod i oko koje se vodio razgovor, "Ima li kritičar moć?"
|
|
|
Slikar i grafičar Petar Ćurčić unutar Likovnog kruga stvara od 1966. godine, kada je na korišćenje dobio tavanski prostor zgrade topovnjače Muzeja grada na Petrovaradinskoj tvrđavi. Pet godina kasnije, seli se u atelje u blizini Akademije umetnosti, u zgradi koja je ovoj nameni privedena zahvaljujući tadašnjem gradonačelniku Novog Sada, Dušku Ilijeviću. Za više od četiri decenije umetničkog rada, Petar Ćurčić je, uprkos nedostatku formalnog umetničkog obrazovanja, uspeo da se na likovnoj sceni pozicionira kao jedan od najpriznatijih novosadskih umetnika, a koji su u Likovnom krugu ponikli.
Ostajući u tematskim okvirima kulturološko-identitetskih potraga, nakon godinu dana od smrti Radomira Konstantinovića, zatečeni u svojevrsnom novom iracionalizmu koji, kako se čini, sve uspešnije travestira i parafrazira Tenovu trijadu rasa, sredina, trenutak, prinuđeni smo, još jednom,…
