Kolekcija fotografija na retrospektivnoj izložbi "Viđenja" predstavlja presek raznovrsnih tematskih i stilskih interesovanja autora, Radomira Dikosavljevića, u periodu od 1987. do kraja 2004. godine. U okviru nje, od prvih studijskih portreta iz kasnih osamdesetih, preko nikad završenog serijala arhitektonskih fotografija, do (nedavno ponovo otkrivene) ravnice i foto-priča o ljudima i životu u njoj, možemo videti izrastanje i sazrevanje autora i kao čoveka i kao fotografa.

Ovaj autorom lični izbor fotografija iz raznolikih serijala na kojima je Radomir Dikosavljević radio u ovih sedamnaestak godina sadrži i analogne i digitalne snimke, mada se retko, i ne baš lako, može uočiti koja je fotografija kojom tehnikom rađena. I u svojim digitalnim fotografijama Radomir ostaje stilski veran svojim analognim prethodnicima neretko menjajući kolor digitalne snimke u crno-bele fotografije i dodajući im filmsko zrno u toku obrade slike. Za njega digitalna fotografija predstavlja samo prelazak na jedan praktičniji i priuštiviji proces u ostvarivanju sopstvene fotografske vizije, baš kao što je to nekada predstvaljao prelazak sa staklenih foto ploča na filmsku traku, ali ne i dovoljan razlog da zbog korišćenja nove tehnologije promeni i svoj način viđenja.

Ovom drugom po redu samostalnom izložbom u Novom Sadu, Radomir Dikosavljević se tematski potpunije prikazuje zainteresovanima u zemlji, jer po prvi put prikazuje i radove izlagane u Sjedinjenim Američkim Državama gde je proveo nešto više od trećine svog života. Iako ovaj izbor radova ne sadrži fotografije sa prethodne izložbe "Dunavske lađe", one se mogu pogledati na veb prezentaciji autora na www.artphoto4u.com.

Ravnice, reke, planine, arhitektonska zdanja i cveće, ulice, drumovi i šume... svi imaju neku svoju lepotu, priču, i po koju anegdotu omeđenu svojim bitisanjem. Ali od svih priča, prikaza i viđenja, najinteresantnija za mene su ona koje samo ljudsko lice može da prenese.

Borivoj Milosavljević
fotograf

---

Radomir Dikosavljević (1959, Novi Sad). Studirao istoriju umetnosti (Beograd) i masovne komunikacije (Vašington). Karijera ga odvodi u interaktivne multimedije gde radi kao dizajner i kasnije kao umetnički direktor u studiju Sonic Images i Bel Atlantiku. Živi u Novom Sadu gde radi kao video montažer i samostalni umetnik. Član UPIDIV-a i FKVSV-a.