Mali likovni salon, Novi Sad. Maj 2006.Kada radovima na ovoj izložbi "dodamo" i Artinianova skulptorska ostvarenja, instalacije i objekte koje smo sagledali posredno onda sa dosta sigurnosti možemo izreći ocenu da se radi o umetniku koji uspeva da najrazličitije zamisli primeri svom karakterističnom i sasvim ovovremenskom senzibilitetu.
Johanes Artinian, umetnik iz Bugarske, predstavlja nam se svojim radovima na papiru kao umetnik jasnog koncepcijskog stava. U serijama nevelikih slika ovaj skulptor nam se potvrđuje kao veliki poštovalac modernizma i modernističke tradicije. Njegova izložba je zasnovana na dve umetničke izjave – jedna je izrečena u duhu enformela dok je druga konstruktivističkog karaktera. Kada radovima na ovoj izložbi "dodamo" i Artinianova skulptorska ostvarenja, instalacije i objekte koje smo sagledali posredno onda sa dosta sigurnosti možemo izreći ocenu da se radi o umetniku koji uspeva da najrazličitije zamisli primeri svom karakterističnom i sasvim ovovremenskom senzibilitetu.
Kvadratne enformelističke slike, dakako, karakteriše slojevitost i sedimentiranost nanosa boje i materije. Pri stvaranju ovih slika Artinian se služio različitim postupcima i sredstvima. Tako u prvim – najčešće prekrivanim slojevima – ima energičnog crteža olovkom nastalog gestualnim potezima, ima lazurne boje upijene u papirnu podlogu, ima apliciranih materijala (pesak, papir), ima svedenih ali materijalnih i reljefnih bojenih nanosa... Poput enformelista koji su najčešće spaljivali pikturalnu površinu, ovaj umetnik taj sveukupni galimatijas sintetiše završnim činom koji nije tipično slikarski – brisanjem i struganjem on nanovo razotkriva unutarnju strukturu. I upravo se, zbog rezultata tog postupka, ove slike razlikuju od klasičnog enformela. Jer, enformelisti su ispoljavali nihilistički stav, razmišljali su o nemoći slike i kraju slikarstva. Slike Johanesa Artiniana zapravo afirmišu jedan živi pikturalni organizam, prikazuju one unutarnje ritmove i titraje koji su zapravo beleške o »unesenom« umetnikovom senzibilitetu, o njegovim emocijama i ekspresijama ali i o njegovoj sposobnosti da jasno i kultivisano iskaže vlastitu likovnu misao.
Drugi niz slika je određen geometrijsko-konstruktivističkim napomenama. Ponovo se radi o slojevitim nanosima, o reljefnoj strukturi kroz koju se – ovoga puta - rasprostiru odlučni, snažni, jasno geometrijsko-linijski definisani potezi. Poput svojevrsne moćne konstrukcije ove široke linije definišu kompozicijsku armaturu, čine čvrstom strukturu slike. Istovremeno, taj geometrizam izveden disciplinovanim ali ekspresivno snažnim potezima, pretvara plastičku celinu slike u sugestivnu napomenu o ideji konstruktivizma, o onoj ideji koju je moguće prihvatiti kao svojevrsni »recept« za ustanovljavanje stava i odnosa prema svakodnevlju, prema svetu i vremenu u kojem se tek tvoraštvom, konstrukcijom i projektom možemo suprotstaviti krizi, najrazličitijim tranzicijskim, alijenacijskim i svim drugim procesima i manifestacijama globalnog sveta...
Sava Stepanov
Yohannes Artinyan rođen je 1965. u Plovdivu, Bugarska. Nakon Srednje umetničke škole u Plovdivu, završio je specijalistički kurs The Concept kod Vassila Simidtchieva, profesora na Akademiji KONFAC u Stokholmu, Švedska, 1994. a godine dana kasnije stekao je zvanje magistra na Nacionalnoj akademiji lepih umetnosti u Sofiji (Bugarska), na Odseku za skulpturu. Njegovo polje profesionalnog interesovanja osim sklupture i slikarstva su i eksperimentalna umetnost i dizajn, web dizajn, urban dizajn, vizuelna umetnost u urbanom okruženju, multimedija i reklama.
Prošlo je pola veka od kako je prvi put štampan strip "Balada o slanom moru" Huga Prata (1927 - 1995). Pojavio se u crno-beloj verziji na stranicama prvog broja italijanskog strip magazina "Narednik Kirk", nazvanog tako…
Ostajući u tematskim okvirima kulturološko-identitetskih potraga, nakon godinu dana od smrti Radomira Konstantinovića, zatečeni u svojevrsnom novom iracionalizmu koji, kako se čini, sve uspešnije travestira i parafrazira Tenovu trijadu rasa, sredina, trenutak, prinuđeni smo, još jednom,…
Od šest decenija postojanja Likovnog kruga, slikaru Vladislavu Šešliji pripadaju poslednje dve, otkad se naselio na Petrovaradinskoj tvrđavi, najpre u zajedničkom ateljeu grupe «Sedam patuljaka», a nedavno se i osamostalivši u sopstvenom prostoru. Rođen je 1965.…
