Dragan Jankov od onih je, nimalo retkih, naših slikara koji, čini se, kao da deluju iz drugog plana, i koji, voljnom odlukom izolovani od aktuelnih umetničkih tokova (čitaj: trendova), tragaju za odgovorima na ona pitanja koji su, uslovno rečeno, istovremeno i odgovori na sam smisao i svrhu njihovog umetničkog postojanja. Okrenuti vlastitim mikronarativima, ovi umetnici uglavnom bivaju neuklopljeni, u dobrom broju slučajeva i nedovoljno prepoznati od strane tzv. šire umetničke javnosti. Kako to već biva sa svakom posvećenošću i ova se, u početku, obraća manjem broju ljudi dok – kad je o široj vidljivosti i društvenim priznanjima reč, prepoznata i priznata biva tek nakon većeg broja godina. Donekle, takav je i umetnički slučaj i put novosadskog slikara Dragana Jankova koji, počev od svoje prve slike Bonjour Monsieur Dragche iz 1985. godine pa sve do danas, u svom slikarstvu nastoji da reafirmiše onu, danas svakako romantičarsku i idealističku, predstavu po kojoj umetnik jeste (ili bi trebalo da bude) vesnik i glasnik nekog drugačijeg – svakako boljeg i lepšeg sveta! (Nebojša Milenković)

Neofovistički i popartistički svet Tadijinih slika govori o Novom kondomskom poretku u kome živimo. Tapetiranje i flasterisanje jasno definišu ambijent i predmete svakodnevne upotrebe gde zapravo između subjekta i objekta i nema nikakve razlike. Sve je zamenjivo. Ruralno i urbano stoje u zagrljaju nedefinisanih supstanci. Spoljašnje granice su jasno iscrtane dok unutrašnje ostaju nedefinisane, njih zapravo i nema. Ovo slikarstvo je u nekom smislu angažovano i kritično bez eksplicitnih stavova, ironijsko i rezignirajuće istovremeno. (Slobodan Tišma)

Slika Danijela Babića je ostvarena racionalističkom konstitucijom slike. Pročišćena linearnost i čista polja boje su sredstvo i način da se sublimno izrazi duhovita ideja ali i da se pronikne u karakterističnu urbanu atmosferu. Portreti, aktovi, figuracijske kompozicije – bilo da su transponovani iz svakodnevnih situacija, ili da su "citirani" iz inventarijuma savremene ikonografije (najčešće stripovske provinijencije), uvek su jasno ovovremenski određeni. Takve slike u svojim motivima  poseduju snažni metaforički naboj. (Sava Stepanov(

Dragan Jankov (1961, Novi Sad). Završio je Školu za primenjene umetnosti "Bogdan Šuput" u Novom Sadu. Diplomirao je slikarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Izlagao više puta samostalno i grupno. Nagrade: Nagrada za crtež na IV bijenalu jugoslovenskog studentskog crteža (Beograd, 1987); Otkupna nagrada na X sremskomitrovačkom salonu (Sremska Mitrovica, 1990); Nagrada za slikarstvo na Prolećnoj izložbi ULUV-a, ULUS-a (Beograd, 1991); Nagrada za slikarstvo na XX novosadskom salonu (Novi Sad, 1991); Otkupna nagrada na 41. prolećnoj izložbi SULUV-a (Novi Sad, 1992); Nagrada za slikarstvo na 45. godišnjoj izložbi SULUV-a (Novi Sad, 1996); Nagrada za slikarstvo na godišnjoj izložbi SULUV-a (Novi Sad, 2004).

Tadija Janičić (1980, Nikšić - CG). Završio je Akademiju umetnosti u Novom Sadu 2004. godine u klasi profesora Milana Blanuše. Izlagao više puta samostalno i grupno. Nagrade: Prva nagrada 37. novosadskog salona za sliku (2008, Novi Sad), Nagrada YU palete mladih (2008, Vrbas), Najbolji mladi stvaralac u kategoriji crtež, u okviru projekta "Perspektive II" (2003, Art klinika, Novi Sad), Godišnja nagrada za crtež Fakulteta likovnih umjetnosti (2001, Cetinje).

Danijel Babić (1967, Očauš - BiH). Završio srednju školu za grafički dizajn "Bogdan Šuput" u Novom Sadu. Diplomirao na Višoj školi za likovne i primenjene umetnosti u Beogradu i Akademiji umetnosti u Novom Sadu (odsek slikarstvo). Izlagao više puta samostalno i grupno. Nagrade: Specijalna nagrada za slikarstvo na 6. međunarodnom bijenalu umetnosti minijature (2000, Gornji Milanovac), Priznanje internet magazina sa savremenu likovnu umetnost www.artmagazin.info za uspešno predstavljanje u 2003 godini.