 Savremena galerija, Zrenjanin. 20. septembar - 8. oktobar 2010.
Tijana u svom radu problematizuje pitanje čovekovog životnog prostora, ističe ekološki problem današnjice, nesavesno mešanje čoveka u prirodne tokove i tragične posledice koje nastupaju nakon toga. Umetnica nas na duhovit, ali ujedno i veoma dramatičan način vodi kroz igru koja se sastoji iz više nivoa, a sa svakim pređenim nivoom osvajamo dodatne poene i usvajamo "lekcije iz Ekopraktikuma". Ukoliko ne usvojimo te "lekcije" umetnica će nas upoznati sa svetom koji je izgubio svoj identitet kakav danas poznajemo.
 
Tijana Luković pripada generaciji mladih umetnika koja donosi specifičnu ikonografiju kroz različite medije vizuelnog stvaralaštva. U toku osnovnih studija slikarstva na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, već u svojim prvim radovima, skreće pažnju na svoje delo. U svojim radovima, pokazuje izrazito karakterističan način tretiranja crteža i slike sa dominantnom humanom i ekološkom porukom.
Tijana u novijim radovima iz ciklusa Ekopraktikum (crteži, slike, digitalni radovi), gradi kompoziciju sa pažljivo odabranim motivima, predstavljenim sistemom simbola i znakova, kao i odabranim tekstualnim porukama. U ovim radovima naglašenom belinom i monohromatskim crtežom se sublimira pojam o ekranskoj slici, koja emituje dominantne ekološke poruke kao primarni element.
Belina (podloga, ekran), tragovi (brisani elementi, greške), poruke (tekstualni zapisi, reči), živi svet (ljudi, životinje, ptice, biljke), su upotrebljeni elementi i čine poseban organizam Tijaninih radova. Karakteristika ovih displej-slika ogleda se u manuelnoj izvedbi digitalnih asocijacija. Elektronske poruke, profili, nivoi, baze podataka kao skup informacija iz oblasti savremenih elektronskih komunikacija, postavljenih u kontekst igre i sublimacije određenih naredbi.
Korišćenjem simbola, naredbi "back", "next", i sl. stvara se predstava o trenutku trajanja i mogućnostima upravljanja tokovima u virtuelnom svetu. Paralelu tome čini ophođenje čoveka prema prirodi u realnom svetu. U fokus ovih radova postavljen je čovek kao inicijacija globalne krize, u ovom slučaju globalne ekološke krize. On, čovek, prikazan u novom neočekivanom i u zatečenom ambivalentnom ambijentu, prividno je zaštićen a konstantno ugrožen, i to upravo od sopstvenih postupaka koji su neprimetno ugrozile i opšti opstanak. Prikazani čovek sa dodatnim pomagalima i implementiranom dozom osećaja, instant emocija, zaokupljen je trenutnim zbivanjem kao određeni manipulator prostora i okoline, gde čini život mogućim jedino u prikazanom preplitanju realnog i virtuelnog sveta.
Tijana potpuno svesno u svojim radovima otvara svet ovih životnih igara, a poruku upućenu posmatraču prenosi u težnji preispitivanja i opomene.
Goran Despotovski |
