Tijana Luković pripada generaciji mladih umetnika koja donosi specifičnu ikonografiju kroz različite medije vizuelnog stvaralaštva. U toku osnovnih studija slikarstva na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, već u svojim prvim radovima, skreće pažnju na svoje delo. U svojim radovima, pokazuje izrazito karakterističan način tretiranja crteža i slike sa dominantnom humanom i ekološkom porukom.

Tijana u novijim radovima iz ciklusa Ekopraktikum (crteži, slike, digitalni radovi), gradi kompoziciju sa pažljivo odabranim motivima, predstavljenim sistemom simbola i znakova, kao i odabranim tekstualnim porukama. U ovim radovima naglašenom belinom i monohromatskim crtežom se sublimira pojam o ekranskoj slici, koja emituje dominantne ekološke poruke kao primarni element.

Belina (podloga, ekran), tragovi (brisani elementi, greške), poruke (tekstualni zapisi, reči), živi svet (ljudi, životinje, ptice, biljke), su upotrebljeni elementi i čine poseban organizam Tijaninih radova. Karakteristika ovih displej-slika ogleda se u manuelnoj izvedbi digitalnih asocijacija. Elektronske poruke, profili, nivoi, baze podataka kao skup informacija iz oblasti savremenih elektronskih komunikacija, postavljenih u kontekst igre i sublimacije određenih naredbi.

Korišćenjem simbola, naredbi "back", "next", i sl. stvara se predstava o trenutku trajanja i mogućnostima upravljanja tokovima u virtuelnom svetu. Paralelu tome čini ophođenje čoveka prema prirodi u realnom svetu. U fokus ovih radova postavljen je čovek kao inicijacija globalne krize, u ovom slučaju globalne ekološke krize. On, čovek, prikazan u novom neočekivanom i u zatečenom ambivalentnom ambijentu, prividno je zaštićen a konstantno ugrožen, i to upravo od sopstvenih postupaka koji su neprimetno ugrozile i opšti opstanak. Prikazani čovek sa dodatnim pomagalima i implementiranom dozom osećaja, instant emocija, zaokupljen je trenutnim zbivanjem kao određeni manipulator prostora i okoline, gde čini život mogućim jedino u prikazanom preplitanju realnog i virtuelnog sveta.

Tijana potpuno svesno u svojim radovima otvara svet ovih životnih igara, a poruku upućenu posmatraču prenosi u težnji preispitivanja i opomene.

Goran Despotovski