|
Izložba crteža profesora Akademije umetnosti u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog |
|
|
 NOVI SAD. U sredu, 14. marta 2012, u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog je otvorena izložba profesora Akademije umetnosti u Novom Sadu pod nazivom "Crtežom na sliku". Prvi put, radovi inspirisani odabranim umetničkim delima iz kolekcije Pavla Beljanskog, biće izloženi u prostoru stalne postavke Spomen-zbirke, u neposrednoj blizini slika na osnovu kojih su nastali.
Dušan Todorović, Omaž Bijelićevoj "Kupačici" iz 1929.
Postavka će obuhvatiti crteže šest stvaralaca – profesora Akademije sa Departmana likovnih umetnosti u Novom Sadu, angažovanih na katedrama za grafiku, slikarstvo, crtanje, vajarstvo kao i nove likovne medije i fotografiju: Zorana Todovića, Dušana Todorovića, Jovana Rakidžića, Ljubomira Vučinića, Gordane Kaljalović i Đorđa Odanovića.
Koncept izložbe zasnovan je na uspostavljanju dijaloga između različitih generacija umetnika i slikarskih tehnika, govoreći o crtežu kao veoma relevantnoj disciplini. Posmatrajući dela iz Kolekcije, posetioci Spomen-zbirke ne samo što će moći da prate umetničke tokove prve polovine 20. veka, nego i stremljenja naših savremenih umetnika i pedagoga, različitih poetika i interesovanja.
Projekat i izložba "Crtežom na sliku" proistekli su iz otvorenosti Spomen-zbirke Pavla Beljanskog ka savremenim umetničkim praksama i novosadske Akademije umetnosti ka radu institucija kulture, u cilju stvaranja svesti o muzeju kao edukativnom centru i važnom resursu informalnog obrazovanja. |
KIKINDA. Simpozijum "Terra" osnovan je i prvi put održan 1982. godine. Od tada se održava svake godine od 1. do 31. jula, u objektu stare industrijske arhitekture koji je izgrađen 1895. godine. Na simpozijumu "Terra" svake…
Knjiga Nataše Teofilović "Umetnost pokreta u prostoru praznine" višestruko je korisna za studente kompjuterske grafike i animacije i uopšte, ljubitelje digitalne umetnosti. Bez suvišnih reči objašnjeno je najvažnije. Saznajemo da su tehnologija i umetnost dva lica…
Da bismo uopšte mogli očekivati da naša umetnost bude primećena u nekakvim evropskim i svetskim okvirima, najpre sami moramo da je prihvatimo i da u njenom "lokalnom" karakteru iščitamo univerzalni jezik - rečenica je koja bi,…
