Dragan Drobnjak je umetnik čije je plodno stvaralaštvo tokom niza godina teklo u kontinuitetu obasipano brojnim državnim i međunarodnim priznanjima. Šira javnost u njegovom rodnom Prokuplju, sve do njegovog povratka iz Beograda i vrednog rada u Fabrici stakla, nije ni slutila kolika je uloga i značaj jednog dizajnera formirajući postepeno nov odnos prema umetnosti, umetničkim zanatima i proizvodnji.

Drobnjak je između ostalog, imao pomalo nezahvalnu, misionarsku ulogu da upozna najpre svoju okolinu, a potom i celi prostor EX Jugoslavije u važnost dobro osmišljenog, inovativnog dizajna.

Kada je uspeo na svom tlu, Drobnjak je krenuo dalje u osvajanje sveta. Njegovi radovi su odmah zapaženi i visoko ocenjeni na izložbama jugoslovenske primenjene umetnosti u Parizu (1969), pozvan je na Međunarodni simpozijum staklarstva u Novi Bor (ČSSR 1982), a potom uzeo učešće na izložbi "Primenjena umetnost i dizajn u Srbiji" u Njuorku (SAD 1982).

Sklon eksperimentu, u traganju za novim mogućnostima oblikovanja, on je u saradnji sa duvačima stakla direktno u proizvodnji nailazio na potpuno nova i originalna rešenja. Učestvujući u novim tehnološkim procesima izrade stakla kombinovao je različite metalne okside da bi postigao ubedljive efekte došavši do maštovitih ostvarenja.

U takvoj kreativnoj igri oble forme nastale iz pokretne, elastične staklene mase su čas ispupčene, čas udubljene, hrapave ili glatke, različito obojene, svetlucave ili mat, u zavisnosti od trenutne inspiracije i  tehnoloških  mogućnosti izrade. U složenom istraživačkom postupku kroz neoposredan dijalog sa staklenom materijom Drobnjak u trenutku dolazi do zanimljivih likovnih kreacija.

Paralelno sa radom u Fabrici koji je dobio širu afirmaciju, izrađuje portrete svojih prijatelja, monumentalne javne spomenike, poznate istorijske ličnosti zalazeći u složenu  psihologiju ličnosti. Njegov kreativni potencijal tako dolazi do izražaja na više različitih aspekata: počevši od upotrebnog stakla, apstraktnih skulptura u staklu, portreta u metalu i monumentalnih javnih spomenika.

Izvlačeći iz ponuđenog materijala sve mogućnosti Drobnjak prepliće san i javu, maštu i realnost, svetlost i senku pomerajući ulogu umetnosti u više, duhovne sfere.

Tokom dugog, istrajnog i trnovitog umetničkog delovanja Drobnjak je uspeo da stvori vlastiti put pokazujući izvanredno vladanje zanatom i neiscrpnu maštu došavši do uzvišenih vanvremenskih dimenzija. Njegovom plodno stvaralaštvo i neiscrpna stvaralačka energija ostaje kao trajno obeležje jednog vremena u kome su uspostavljene smernice za čitav niz budućih mladih generacija.

Radmila Kostić