Mira Antonijević deo svog stvaralaštva posvećuje grafici i linorezu kao njenoj disciplini.Sa osobenim grafizmom urezuje crtež na ravnu površinu linoleuma, pritom, praveći nekoliko ploča sa različitim tonovima istih boja ne bi li utisak dovela do perfekcije. Preklapanjem ploča dočarava kitnjaste fasade starih beogradskih ulica Vračara, Dorćola, Zemuna.

Prve korake stiče  učeći od doajena jugoslovenske grafike Radenka Miševića, Kemala Ramuljkića i Boška Karanovića školujući se privatno u njihovom ateljeu, kao i na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Zato je i Crtež opravdano prisutan i čini osnovni element njenih grafika. Preciznost u iscrtavanju svakog delića urbanog  pejzaža umetnica transponuje u stilizovanu sliku atmosfere starog Beograda. Kompozicija prati priču koju nam umetnica prezentuje ne sputavajući lični doživljaj i interesovanje za detalj.Balkon, prozor, ulazna vrata, delić fasade...

Crtež razigran i multipliciran ističe formu. Vrlo precizno kako to samo grafičar ume, odvaja svaki kliše po  boji i po ritmu razigranih linija imitirajući nizove precizno poređanih crepova, cigala, drvenih gredica...
Na njenim grafikama nema značajnih kolorističkih supstanci.Ograničene su i povezane gamom pa tako imamo nekoliko tonova zelene boje, plave, sive ili terakote.

Mira Antonijević igrom poteza, različitih linija, kombinacijom čak, na nekim grafikama i do pet boja, prenosi posmatraču deo svojih unutrašnjih duboko emotivnih uspomena.

Sonja Vukašinović