Suočavanje sa pitanjima elementarne egzistencije, kako opšte životne tako i umetničke, moral i stav svakog mladog grafičara, danas neminovno dovodi pred velika iskušenja. Samo opredeljenje za grafiku kao medij umetničkog izražavanja iziskuje izuzetnu posvećenost i ozbiljan strpljiv rad kako u tehničkom, tehnološkom tako i u organizacionom smislu.

Kao predstavnik mlađe generacije umetnika Anica Radošević, sa punim i iskrenim uverenjem odlučuje se za rad u tradicionalnom mediju kao što je grafika. Prepoznatljiva je grafika Anice Radošević po bogatoj hromatskoj skali i dobro osmišljenoj i kompoziciono rešenoj ikonografiji. Njoj nije strana ni sklonost ka eksperimentisanju i istraživanju u mediju grafike, kao ni likovno i semantičko promišljanje u procesu svog umetničkog izražavanja. Anica Radošević pronalazi svoje motive u kuhinjskom mobilijaru, svakodnevnom okruženju, hrani, prirodi...Na njenim grafikama velikog formata samo posredno se naglašava svest o prisutnosti čoveka sa različitih životnih aspekata. Reč je o grafikama sa posebnim vizuelnim pečatom iz razloga naglašenog vitalnog kolorita, jakih konturnih linija i izražene reljefne teksture.

Do sada smo više puta na samostalnim i kolektivnim izložbama imali priliku da se susretnemo sa grafičkim otiscima Anice Radošević. Na ovoj izložbi umetnica odlučuje da ekponati budu grafičke ploče, odnosno matrice.

Prvi korak u grafici i jeste kreativni učinak na samoj matrici. Matrica jeste upravo ono što bi u grafici mogli nazvati originalom u vidu crteža i slike, onaj prvi korak od koga umetnik kreće u svoju grafičarsku "avanturu". Ima dovoljno objektivnih razloga za izložbe grafičkih matrica, jer u suštini beskompromisno se moramo složiti sa tezom da je jedino grafička ploča originalno delo, a sve ostalo reproduktivna grafika koja se može potpisivati i numerisati. Međutim, čini se da se samo smeli autori mogu odlučiti na ovakav vid izložbi. Publika stiče utisak mnogo veće bliskosti u komunikaciji sa umetničkim delom, umetnik "razgolićuje" do određene mere sopstveni stvaralački čin. Posmatraču se nudi spoznaja odnosa između matrice kao "uzroka" i grafičkog otiska kao "posledice".

Ovom prilikom uviđamo da Anica Radošević za matrice koristi linoleum i kartonsku lepenku. Kombinacije linoreza, linogravure i kolografije u tehnici i visoke i duboke štampe koje uviđamo na grafičkim pločama jesu postupci kojima se na grafičkim otiscima postiže naglašen čist i jak kolorit, snažna kontura i reljefna tekstura. Takođe, naglašen je crtež belinom papira stvorenom razmacma između rezanih komada matrice. Belina papira čak biva intenzivnija od tamne linije koja objašnjava pedmete na grafikama, tj. čini kompoziciju. Što se kompozicije tiče dominiraju kružni i ugaoni oblici, a naročito dijagonalni ritmovi koji joj daju naglašenu dinamiku. Na grafičkim listovima često se pojavljuje tekst odštampan ili naknadno ispisan olovkom, kojim umetnica nastoji da bliže objasni ideju ili pak svojim disparatnim značenjem zavede posmatrača. Sve to predstavlja osnovnu karakteristiku i istinsku vrednost grafičkih radova Anice Radošević.

Slađana Varagić

---

Anica Radošević (1972, Vršac). Diplomirala na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 1996. i magistrirala na istoj akademiji 2000, klasa prof. Zorana Todovića. Član ULUSA-a od 1999. Od 2004. godine docent na katedri za grafiku Akademije umetnosti u Novom Sadu. Izlagala na brojnim samostalnim i kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Nagrade: 1996. Nagrada VIII bijenala jugoslovenske studentske grafike, Beograd; Nagrada za crtež Akademije umetnosti, Novi Sad. Radovi su nastali u periodu 1996 - 2003. Izložene grafičke matrice su rađene u kombinovanoj tehnici.