Prvu (diplomsku) pozorišnu predstavu režira u Subotici 1956.
Prve filmove režira za Zagreb film 1958.
Prvi put samostalno izlaže slike u Rimu 1964.
Prve "Mirine haljine" Italijanke su prošetale krajem šezdesetih godina 20. veka.
Prve skulpture izlaže u Novom Sadu 1990.

Mira Brtka umetnički se, dakle, okušala na filmu (kao rediteljka, scenaristkinja, asistentkinja režije, animatorka, kostimografkinja, scenografkinja), u modi (kreiranjem odevnih predmeta za žene), ali možda najviše - ili vremenski najduže - trajala su njena istraživanja u slikarstvu. Bavljenja slikom, ispitavanja njenih svojstava, prirode i karaktera odvijala su se uporedo s Mirinim poimanjem umetnosti kao traganjem za vlastitim, unutrašnjim smislom.

Kao mnogo puta pre, Mira Brtka je na kraju 20. i na početku 21. veka, otvaranjem novog polja za istraživanja i eksperimente, ovog puta u okrilju skulpture, postskulpture i skulpturalne instalacije, još jednom pouzdano i znatiželjno proširila delokrug svog umetničkog promišljanja i rada. Istovremeno, njen najnoviji ciklus belih slika-reljefa koji referiše na slike nastajale sredinom šezdesetih godina 20. veka ukazuje na temeljitost i kontinuitet u analizi jednom utvrđenih slikarskih problema, što, svakako, predstavlja još par važnih ličnih i profesionalnih karakteristika Mire Brtke.

Retrospektivnom izložbom i pratećom monografskom publikacijom obuhvaćena su sledeća polja delovanja umetnice: slikarstvo, skulptura, skulpturalna instalacija, film i moda - u vremenskom rasponu od sredine šezdesetih godina prošlog veka do danas.

mr Suzana Vuksanović,
izvodi iz studijskog teksta "Nestabilne ravnoteže: Logika. Meditacija"

Mira Brtka (Novi Banovci, 1930). Završila je Akademiju za pozorišnu i filmsku umetnost u Beogradu i Akademiju lepih umetnosti, odsek slikarstva, u Rimu gde je iste godine imala svoju prvu samostalnu izložbu. Tokom šezdesetih godina 20. veka u Italiji bila je član internacionalne grupe "Illumination" i učestvovala u aktivnostima "Biroa za preventivnu imaginaciju", pokrenutog u Rimu 1970. U Staroj Pazovi vodi jednu od filijala tog pokreta "Biro za balkanizaciju umetnosti". Sa članovima Biroa učestvuje u projektu "Arteideologia" sa ciljem kreiranja aktivnije kulturne saradnje između Italije i Srbije. Osnovala Fondaciju Brtka–Kresoja 2011, sa dokumentacionim centrom i galerijskim prostorom u Petrovaradinu. Živela u Rimu. Danas živi i radi u Staroj Pazovi i Petrovaradinu, a ima svoj atelje i u Bratislavi. Područja umetničkog rada: slikarstvo, skulptura, film, kostimografija, moda.