Prvi zajednički izložbeni projekat slikarke Jelene Trajković i vajara Rajka Popivode, naslovljen "Dijalog", zapravo jeste sugestivno tkanje ličnih i civilizacijskih nanosa, jedan mali ali sadržajan isečak iz tog dugog poetskog DNK lanca. Budući da stvaralaštvo oba umetnika - desetogodišnju profesionalnu umetničku karijeru Jelene Trajković i troipodecenijsku Rajka Popivode - karakteriše stalno recikliranje i rekontekstualizacija  vlastitog rada, i ovaj izložbeni diptih počiva na sličnim principima.

U sklopu izložbenog diptiha "Dijalog" Jelena Trajković i Rajko Popivoda uspostavljaju međusobnu umetničku komunikaciju, gde Popivoda svoj iskaz zasniva i gradi na vlastitom crtežu "Licem u lice" iz 1985. godine, a Jelena Trajković premijerno predstavlja izbor iz najnovijeg ciklusa "Un necéssaire de voyage". Oboje, na tragu svojih prethodnih opusa, ovde preispituju ličnu, društvenu i civilizacijsku istoriju, različite preplete, koencidencije, sinhronicitete, koji se uspostavljaju na presecima ličnih i opštih istorija, mikro i makro svetova.

Rajko Popivoda sada ostvaruje četiri masivna "crteža u materijalu" koje, prema inicijalnom crtežu, naslovljava "Licem u lice". Oslanjajući se na identičnu kompozicionu šemu on ova četiri skulptorska rada izvodi kao zidne reljefe koristeći različite limove: bakarne, gvozdene, mesingane i aluminijumske, sa aplikacijama od bronze i aluminijuma. I ako je prvobitan crtež nastao kao zapis o suočavanju i preispitivanju vlastitih pozicija prilikom prvog susreta sa Amerikom, ovim reljefima, nastalim gotovo 30 godina kasnije, on multiplikuje i usložnjava vlastita preispitivanja, zaoštrava i dramatizuje rezove i tenzije nagoveštene komunikacije, relativizujući moguće odgovore i gradeći "rašomonsku" atmosferu.

U svom sveukupnom stvaralaštvu, težeći ka kodifikovanju i šifrovanju ličnog iskustva, kao izvanredan poznavalac materijala, Popivoda se poigrava njihovim svojstvima, a ovde, u sasvim svedenom maniru, uspostavlja neočekivane odnose i ritmove.

Ciklus slika i crteža "Un necéssaire de voyage", čiji naslov pruža mogućnost poigravanja i višestruke intrepretacije, Jelena Trajković objašnjava: "Naziv izložbe je formiran tokom čestih razgovora i sugestija kolega sa kojima sam se družila u Cité-u. Moj ciklus radova doživljavali su kao kutiju, torbu u kojoj su pohranjeni neophodni civilizacijski artefakti o čoveku, njegovom razvoju, strahovima, propadanju.... Slobodan prevod izložbe bi glasio: kutija sa onim što je potrebno, neophodno budućem čoveku".

Serija "Un necéssaire de voyage" obuhvata pedesetak crteža i slika ostvarenih u kombinovanoj tehnici (digitalna grafika, akril, tuš, pero, lavirani crtež, na papiru/kartonu) uramljenih u ram/kutiju, čime se oni oprostoruju, postajući trodimenzionalni objekti. Reč je o radovima koje autorka objašnjava kao "rezultat hibridnog procesa ukrštanja lične ikonografije proistekle iz dosadašnjih vizuelno-istraživačkih projekata, sa slikama/delima i simbolima drugih umetnika".

Po povratku iz Pariza slikarka nastavila svoj kreativni dijalog sa okruženjem, tako da su na crtežima koji su kasnije nastali prepoznatljivi predlošci iz ovdašnje ikonosfere: autoportret slikarke Katarine Ivanović, ali i autoportret mlađeg umetnika Mirona Mutaovića nastao kao reinterpretacija Ivanovićkinog, zatim, frejm iz filma Maje Miloš "Klip", kao i isečci i citati sa mnogih izložbi koje su se u skorijem periodu desile u beogradskim i niškim galerijama.

"Dijalog" jeste priča o međusobnoj komunikaciji Jelene Trajković i Rajka Popivode - dvoje umetnika čije stvaralaštvo karakteriše posvećenost, negovan rukopis i perfekcionizam u izvedbi - o njihovim individualnim i zajedničkim dijalozima sa okruženjem, umetnošću, istorijom, civilizacijom. Takođe, ovaj izložbeni diptih jeste i posveta ljudskom telu, odnosno svedočenje o dva umetnička govora gde se telo ne tretira kao mimetički, figurativni nosilac kompozicije, već kao značenjski okvir, simbol, odnosno dominantan jezički kôd.

Danijela Purešević,
iz predgovora za katalog