Tehnika vitaža je počela da se primenjuje još od srednjoevropskih gotskih katedrala, hramova i manastira  da bi u novije vreme  našla široku primenu u enterijerima širom sveta.

Izabravši vitraž kao specifičnu likovnu tehniku koja koristi staklo u boji kao osnovni medijum. Slavica Erdeljanović Curk  nastoji da  približi široj publici sve tajne kompleksnog postupka izrade svesno preskačući elemente dekorativnosti u korist krajnje pročišćenog likovnog jezika.

Iako na skicama definiše vlastita razmišljanja naglašavajući samosvojnu, neobuzdanu energiju linije, pod utiskom snažnih emocija, na licu mesta u stvralačkom zanosu menja odnose bojenih površina. Ne prihvatajući nikakva tehnička i idejna ograničenja Slavica Erdeljanović Curk doživljava vitraž kao čisto likovno delo, kao živ organizam, nešto što se neprekidno menja u samom procesu izrade sve do konačnog, finalnog rešenja otvarajući nove vidike u sagledavanju ove zaista zahtevne likovne discipline.

Kao umetnik snažnog temeramenta naglašava živu, nemirnu liniju kao i tople tonove boja u čijim odnosima nema ponavljanja vodeći računa o ravnoteži svih likovnih elemenata. Pri tome sa neverovatnom lakoćom kombinuje, iseca, uklapa bojene površine stakla kao da su  od papira.

Lakoću i prozračnost vlastite umetničke kreacije naglašava pročišćenim formama i treperavim bojama poigravajući se sa svetlosnim efektima.

Njena osnovna namera je da dočara eterično stanje dela igrajući se sa refleksijama ili snažnim prodorima svetlosti stvarajući dinamičnu svetlosnu sliku, čiji kolorit vibrira zavisno od doba dana.

U složenom procesu nastanka umetničkog dela nemirna, uskovitlana linija  kao misao-vodilja izlazi prvi plan predstavljajući osnovu u građenju novih ideja uz pomoć koje dolazi uvek do novih, originalnih likovnih ostvarenja. Sve je u tolikoj meri podređeno liniji da se često kolorit povlači u drugi plan svodeći se na sveže akcente.

Vođena snažnim kreativnim impulsima, Slavica Erdeljanović Curk, sa nesputanim žarom širi radost stvaranja izdvajajući se idejnom i izvođačkom posebnošću došavši do krajnje odmerenih, sofisticiranih rešenja. Posedujući svežinu i inovativnost u izrazu ostvaruje gotovo misionarsku ulogu približavajući vitraž kao umetničku formu što široj publici.

Radmila Kostić