Peter Paul Rubens, Rubensov sin Nikola sa crvenom kapom, 1625-1627 © Albertina, Wien

Kustos Kristof Mecger nije imao nimalo lak zadatak da od 50.000 crteža grafičke zbirke koja spada među najznačajnije u svetu, a koju je zasnovao osnivač vojvoda Albert fon Zaksen Tešen, izabere 170 radova. Za izložbu su izdvojena dela najpoznatijih holandskih umetnika, koji odražavaju vremenski raspon od 300 godina.

Razvoj holandske umetnosti usko je vezan sa istorijom Holandije od 15. do 17. veka zbog čega je izložba hronološki sastavljena.

U periodu Reformacije (1517–1648) Holandija je podeljena na protestantski, građanski sever i katolički, aristokratski jug. Tokom 80-ogodišnjeg rata od 1568-1648. godine na severu je nastala "Republika sa sedam sjedinjenih zemalja", dok je jug ostao u vidu "Sjedinjenih pokrajina" pod uticajem Habsburgovaca.

Na aristokratskom jugu postala je aktuelna kultura slika, oltara velikog formata pa su tako, kako bavarski vojvoda, tako i engleski i španski kralj naručivali slike oltara kod Rubensa. Rubens je izražavao flamansku baroknu umetnost.

Za razliku od juga, svet slika koji se razvio na severu nije bio spektakularan. Zbog privredno važnih lučkih gradova Genta i Brigea (kasnije Amsterdam) sever je bio veoma bogat. To se odražavalo i na izbor motiva u umetnosti pa su preovlađivali panorama, mrtva priroda, enterijer i portreti koji daju uvid u svakodnevni život građanstva.

Nasuprot Rubensu na jugu, Rembrant je bio na severu. Rembrant je uglavnom crtao scene iz Biblije i mitologije, životinje, prirodu.