|
|
 |
|
Ove ilustracije, sa linkom, predstavljaju izbor iz vesti i novije arhive Art magazina
|
 |
|
| Noa Triester Filipović - Objekti i instalacije |
|
|
 Likovni salon Kulturnog centra, Novi Sad. Jul - avgust 2006.Autorka u svom umetničkom radu, otvara pitanje starog i novog, preživelog i transformisanog. Ona načinje pitanje mesta i uloge tradicije kroz odnos zanata i umetnosti kao i mesto žene u savremenom društvu. To se pre svega odnosi na situaciju u Izraelu, a moglo bi se primeniti i na našu, jer postoje i izvesne sličnosti.    Sadržaj umetničkog prtljaga Noe Treister Filipović raznovrsan je i slojevit. Asocijacija na kovčeg sa devojačkom spremom u našoj tradiciji je neizbežna i moguća. Ustvari, ona je i poželjna jer univerzalna tradicija ženskog ručnog rada u formi tkanja, pletenja, veza ili šivenja je izuetno bogata kod nas... A ta "škrinja" sa rukotvorinama ove konceptualne umetnice ponudiće nam ručno istkane i vezom od žice definisanu Ručnu izradu realnosti ali i fragmente te iste realnosti u Naboru, Privremenom ili Praktičnom... Noa Treister Filipović u svom umetničkom radu, otvara pitanje starog i novog, preživelog i transformisanog. Ona načinje pitanje mesta i uloge tradicije kroz odnos zanata i umetnosti kao i mesto žene u savremenom društvu. To se pre svega odnosi na situaciju u Izraelu, a moglo bi se primeniti i na našu, jer postoje i izvesne sličnosti. Prošavši brzi put od tradicionalnog, preko industrijskog do informatičkog društva sa entuzijazmom i zamahom radnog elana stvaranja mlade države u nestabilnom, incidentnom okruženju, izraelsko društvo je umetnici pružilo zanimljivo i bogato iskustvo. Da bi neke fakte istakla, Noa konceptualno promišlja, koristeći se u krajnjoj realizaciji artefakata, različitim materijalima. /sve od žice, prozorska okna, majčina venčanica, fotografija, printovi.../ Njen najomiljeniji materijal je žica, bilo glatka, bodljikava ili žičana mreža. Žica kod Noe preuzima ulogu prediva, potke ali i linije vodilje. Noa klasičnim tehnikama tkanja i veženja realizuje žičane instalacije koje kao centralni motiv fiksiraju teme sa fotografija iz ranih 60-tih godina koje beleže u soc. realističkom maniru, elan u svakodnevici izgradnje mlade izraelske države. U fokusu pažnje umetnice je žena, radnica, trudbenica koja na banderi povezuje elektro vodove ili je za plugom na njivi ali je i u drugim radnim ambijentima... Ovim sekvencama retrospekcije /crteži žicom ili grafitom na karo papiru, pausu/ Noa suprotstavlja fotografije iz svakodnevice savremenog Izraela, aplicirajući obične, amaterske fotofakte realnih uličnih scena savremenog Izraela. Iste teme su i bazični motiv velikih instalacija koje su radjene poput tapiserija, umetanjem žičanih niti u paus papir ili na žičane mreže... O višeznačnosti žice kao materijala i asocijaciji koji on proizvodi možemo suditi na nekoliko načina. Bez potrebe za banalizacijom i sama autorka ističe da je žica sveprisutan /fizički i mentalno/ gradivno-odbrambeni element jevrejskog okruženja... Glavno izražajno likovno sredstvo u radovima Noe Treister Filipović je crtež. U likovno-vizuelnom smislu, žica kod Noe tvori grafizam kao olovka na papiru ili na žičanoj mreži. Glavni – centralni motiv pokreće osnovna pitanja smisla i mesta originala, rukom rađenog danas/zanat - umetnost, dok štampane bordure, sa ponavljanjem simbola čuvenih filmskih produkcionih kuća /Columbia pictures ili Tri-star pictures/ postavljaju isto pitanje filmskoj umetnosti - masovnoj kulturi i industriji... Ivona Rajačić Barandovski, istoričar umetnosti |
Napiši komentar
Pošaljite samo relevantan komentar za ovaj sadržaj. Bilo kakav nepripadajući komentar biće obrisan. Pravo objavljivanja i redigovanja, bez objašnjenja, zadržava redakcija Art magazina. Ne zaboravite da ukucate zaštitni kod. Komentar je privatno mišljenje autora komentara i ne predstavlja stav redakcije.
|
|
|
| Pregledajte video kanal Art magazina |
|---|
 |
| Izbor godine |
|---|
 |
| Novi Sad 2021 |
|---|
|
| Pregled galerija |
|---|
 |
| Popularno | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| Reklama |
|---|
|
| Povezani sadržaji |
|---|
| Reportaže | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
 |
| Iz arhive art događaja | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
Muzeji i galerije, Novi Sad. 19. maj 2007. 18 - 02 h
Ostajući u tematskim okvirima kulturološko-identitetskih potraga, nakon godinu dana od smrti Radomira Konstantinovića, zatečeni u svojevrsnom novom iracionalizmu koji, kako se čini, sve uspešnije travestira i parafrazira Tenovu trijadu rasa, sredina, trenutak, prinuđeni smo, još jednom,…
Novosadski grafičar Slobodan Knežević 35 godina iz svog ateljea gleda na ikonički prizor Tvrđave i Dunava stvarajući grafike koje su svet za sebe, autonomne, misaone i vizuelne u jedinstvenoj celini. No, iskušavaju našu krhku logiku i…
|
