Jovan Rakidžić stekao je bogato stvaralačko iskustvo i slikarsku afirmaciju na likovnoj sceni još krajem sedme decenije 20. veka kada je priredio prvu samostalnu izložbu u Beogradu. Tokom decenija razvijao je i usložnjavao svoj prepoznatljiv jezičko–likovni fond izdvajajući se iz svoje generacije nastojanjem da iz jedne vizure angažovanog umetničkog stava odgovori na vreme i njegove društvene i političke turbulencije. Potvrda njegove umetničke zrelosti i stvaralačkog kontinuiteta je i Velika nagrada koju je ove godine dobio na Jesenjoj izložbi ULUS-a.

U novom ciklusu asocijativnih predela "Studija tla", nastalom 2010 - 2013. godine, Rakidžić se koncentrisao na fenomene prirode i njena poetska svojstva. Na radovima dominira velika, gusto slikana, geometrizovana površina oko koje je razređena mreža obojenih i treperavih linija. Nastali su kao plod pročišćene i jasne ideje, čistog i svedenog likovnog jezika utemeljenog na iskustvu enformela i na spoznaji poetike Marka Rotka. Autor koristi naizgled proste i sažete oblike da bi iskazao različita raspoloženja, emotivna i duhovna stanja. Dodatno značenje im nije potrebno, dovoljno je osetiti pulsiranje složene slikane materije u čijem govoru se oseća emocionalnost i ekspresivnost.