Tešanovićevo slikarstvo, u ovovremenoj poplavi  površnosti i improvizacije, svojim visoko kultivisanim likovnim jezikom i estetičkom izbirljivošću vraća veru u slikarstvo. Tešanović je posvećeno i dosledno gradio svoj slikarski izraz i karijeru.

Još na studijama prihvatio je trajno opredeljenje za figuraciju, onu koja nas zagoneta tajnovitim značenjem simbola. Danas ga možemo uvrstiti u srednju generaciju srpskih figurativaca. Na slikama Tešanovića, nastalim poslednjih nekoliko godina, prepoznajemo duh i osnovnu ideju sa predhodnih radova, ali su oblici pretrpeli izvesnu sadržajnu i likovnu metamorfozu. Sada se na kompozicijama pojavljuju: olovni vojnici, kapetan broda na postolju koje se ljulja, drvena ptičica, mesto roga jednoroga duguljasta kapica sa gombicom.

Likovna izvedba krajnje osmišljeno prati ideju o pomerenim značenjima zagonetnih prizora. Stilizacija dominira ovim delima, gde su u čudesno dekorativnim kompozicijskim aranžmanima objedinjeni figuracija i geometrijsko-organični oblici, koji su zapravo oblici iz prirode, ovde sublimirani do simbola. Virtuoznost izvedbe, kao svedočanstvo izuzetne likovne kulture, jedna je od bitnih karakteristika Tešanovićevih dela. Činu slikanja pristupa gotovo meditativno, slika dugo, pri tom je sve precizno islikano i dorečeno. Ove slike nose visoku likovnu estetiku.

Sikarstvo Tešanovića svojom originalnom vizijom, likovnom artikulacijom koja uporište nalazi u ovovremenom iskustvu sveta, kao i negovanjem truda uloženog u delo da bi se dostigla perfekcija izvedbe, značajno učestvuje u oblikovanju savremenog srpskog figurativnog izraza danas.

Jasmina Tutorov.
istoričar umetnosti