Danilo Vuksanović

Korišćenje teksta u vizuelnim umetnostima je uobičajena strategija među savremenim umetnicima bez obzira na medijum njihovog izražavanja. Prilikom organizovanja 35. susreta akvarelista u Umetničkoj koloniji u Ečki pozvano je šestoro umetnika (Danilo Vuksanović, Goran Jureša, Renata Koler, Bojana Petković, Vesna Perunović, Gala Čaki), čiji je dosadašnji rad često pribegavao ovoj strategiji, da odgovore na temu komunikacije odnosno teksta u slici kao formi vizuelnog izražavanja. Ovom prilikom im je ponuđen akvarelistički materijal, papir, četkice, boje, ne kao obaveza već kao polazna tačka za sprovođenje svoji umetničkih zamisli ali i razmišljanja o tehnici akvarela. Kako se u istočnoj Aziji kaligrafija, različite metode i stilovi pisanja slova upotrebom mastila i četkice, smatra prefinjenom formom slikanja, kao logičnom, nametnula se ideja da temu teksta u savremenoj vizuelnoj umetnosti odabrani umetnici predstave kroz tehniku akvarela ili kroz neke elemente ove tehnike.

Inkorporacija teksta u vizuelnim umetnostima ima različite svrhe. Tekst/reč/slovo se javlja ili kao tema u vizuelnim umetnostima ili kao sredstvo za istraživanje drugih tema, kao likovni element. Čak se sama dela savremene umetnosti posmatraju kao tekst koji treba da se ispita jer kritička recepcija umetnosti teži njenom analizom rečima, pa tako reč postaje integralni deo vizuelnog dela. Slike postaju slova, a slova slike.

Ovakav koncept susreta akvarelista u Umetničkoj koloniji Ečka, kao i odabir ovih umetnika, pokušava da udahne duh savremenosti u jednu manifestaciju koja je već u samom nazivu vezana samo za jednu tradicionalnu tehniku u vremenu kada savremena umetnička praksa teži razbijanju granica između medija i kada umetnici materijal biraju i slobodno ga kombinuju u skladu sa ličnim kreativnim procesom. Umetnici u koloniji zato pribegavaju različitim načinima izražavanja. Sa jedne strane neguje se čist akvarel kao dokaz da i u ovoj tehnici mogu da se realizuju zamisli savremenih umetnika (G. Jureša, G. Čaki), zatim kombinuju različite materijale sa akvarelom ili nekim njegovim elementima najčešće u formi umetničke knjige (D. Vuksanović, B. Petković, V. Perunović), ali i sama tehnika može postati deo ideje koja se realizuje u drugom mediju ispitujući i neke druge teme savremene umetnosti kao što je pitanje stvari koje formiraju naš identitet (V. Perunović, R. Koler, D. Vuksanović). Ove forme različitog izražavanja objedinjuje ideja o akvarelu i teksta u slici ali i estetski momenat koji kulminira na zajedničkoj izložbi.

Ono što izdvaja ovakvo koncipiranje saziva akvarelista jeste to što zbirka Savremene galerije Zrenjanin bogati svoju kolekciju delima značajnih umetnika pored akvarela i u drugim tehnikama.

Slavica Popov

U radu Umetničke kolonije Ečka od njenog osnivanja 1956. godine učestvovala su najznačajnija imena likovne umetnosti sa teritorije bivše Jugoslavije, koji se, u skladu sa sopstvenim opredeljenjem, bave različitim likovnim tehnikama, slikarstvom, skulpturom, grafikom, da bi se osamdesetih stavio akcenat na akvarelističke sazive, kao najpristupačnije i umetnicima i organizatorima. Tokom svog rada kolonija je pokušavala da, koliko je to moguće, isprati aktuelna dešavanja u likovnoj umetnosti, ali i da zadrži specifičnosti, po kojima je prepoznatljiva među velikim brojem umetničkih kolonija osnovanih tokom poslednjih godina. Jedna od specifičnosti Umetničke kolonije u Ečki jeste Susret akvarelista.

Realizaciju kolonije omogućili su: Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije, Pokrajinski sekretarijat za kulturu i javno informisanje AP Vojvodine i Grad Zrenjanin.