Infant Baltazar Karlos na konju © Nacionalni muzej Prado, Madrid.

Dijego Rodrigez de Silva Velaskez rođen je u Sevilji. Zbog njegovog rano primećenog talenta on sa 24 godine postaje slikar na dvoru kralja Filipa IV. kojem je služio do kraja života. Iako se slikanje oficijelnih portreta kralja i njegove porodice ubrajalo u glavne zadatke svakog dvorskog slikara, Velaskez je svoje interesovanje proširio i na članove dvora i razvio pri tom jedan moderan, psihološki dubok pogled, tako da svaki od portreta i danas fascinira posmatrača.

Pored portreta Velaskez je pokrivao i druge u to vreme u Španiji uobičajene kategorije slikarskog repertoara: kuhinjska mrtva priroda, slike sa religioznim, kasnije i mitološkim i istorijskim temama. Inspirisan Ticijanom i El Grekom koristio je tehniku slobodne četkice i prefinjenih boja čime se razlikovao od svojih savremenika.

U 19. i 20. veku njegova dela i kompozicije inspirisala su Fransiska Goju, Pabla Pikasa, Frensisa Bejkona i Salvadora Dalija.

Zbog bliskih dinastičkih i političkih odnosa između habsburške dinastije u Beču i Madridu u 17. veku Muzej istorije umetnosti u Beču raspolaže danas sa izvanrednim portretima Dijega Velaskeza.