Autor je prvo znanje o likovnoj umetnosti stekao u Novom Sadu, u srednjoj školi za dizajn "Bogdan Šuput", a prve radove je objavio u novosadskom listu "Indeks". Zbog ovih podataka, Maričić se može smatrati novosadskim đakom, bez obzira što je diplomirao dizajn u Sarajevu i živeo i radio u Osijeku. Devedesetih dolazi u Novi Sad i dve godine radi na TV Vojvodine, da bi zatim nastavio delatnost u Australiji.

Maričić je prepoznat kao jedan od najoriginalnijih i najtalentovanijih ilustratora Jugoslavije, čiji je vanserijski talenat zapažen još za vreme školovanja u srednjoj školi i na Akademiji umetnosti, a potvrdio se i u radu za časopis "Maslačak" i Poetsko-ilustrovanim plakatima za "Dečije kazalište" u Osijeku, koji su štampani u Novom Sadu. 1990. godine, japanski magazin za grafički dizajn "Ideja" uvrstio ga je, u specijalnom izdanju posvećenom grafičkom dizajnu u istočnoj Evropi, među deset najznačajnih autora grafičkog dizajna iz tadašnje Jugoslavije.

Prezentacijom najboljih umetnika školovanih na ovim prostorima, omogućava se uvid u domete srpskog dizajna u paraleli sa evropskim i svetskim standardima.

Prikazivanjem plakata Jovana Maričića koji je po mnogim ocenama jedan je od najvećih talenata koje je iznedrila srednja škola za dizajn "Bogdan Šuput", ima prevashodnu vrednost u arhitekturi grafičke poruke koja se bazira na virtuoznom crtežu samog autora, a ne na kompjuterskim programima i alatima koje omogućava savremena tehnologija. Ta crtačka virtuoznost pretočena u simbol, poruku, govori svim jezicima sveta – bez reči, što potvrđuje i razumevanje tog jezika u drugoj zemlji, na drugom kontinentu gde Maričić poslednjih godina uspešno stvara, a to je Australija.