|
|
 |
|
Ove ilustracije, sa linkom, predstavljaju izbor iz vesti i novije arhive Art magazina
|
 |
|
| Zoran Stošić Vranjski - Slike |
|
|
 Galerija SULUV-a, Novi Sad. Novembar - decembar 2006.Naslutivši, u jednom srećnom magnovanju, velike izazove i slikarske mogućnosti u otkrivanju kosmičkih beskraja i nepojamnih ritmova, ali i spretnosti likovnog jezika da te mogućnosti opredmeti likovnim elementima i simbolima, Vranjski je uspeo da osnovne odrednice svoje poetike neposredno saobrazi imaginaciji    Ako izuzmemo mladalačku (gimnazijsku) izložbu slika Zoran Stošića Vranjskog, priređenu davne 1955. godine u rodnom Vranju, njegova stvaralačka aktivnost, kao javni kulturno-umetnički čin, začeta je 1962. godine, samostalnom izložbom slika. Od tada je prošlo više od četiri decenije slikarskog zrenja i otkrivanja onih čudnih, zaumnih i empirijskom iskustvu nedostupnih procesa kojima se biće slikara otvara novom jeziku i novim sadržajima. Bio je to put neprekidne žudnje našeg slikara za autonomnim, smisaono celovitim slikarskim delom koje bi mogao da ponese deo istine našeg vremena, onu tragičnu rascepljenost svesti između vere i uzdrmane humane sadržaje aktuelnih društvenih procesa i poetskog pogleda u prostore kosmičkog beskraja. Ali iznad te dileme, izdiže se slikarska samosvest Zorana Stošića Vranjskog kojom se neprekidno učvršćuju principi autonomije likovnog jezika, oslobođenog od agresivnosti prolaznih trendova, dakle - jezika kojim se zaista otvara put ka poetskoj prirodi slikara. Ta doslednost se više puta isplatila: ovaj slikar danas predstavlja veoma ličnu, originalnu i trajno aktuelnu formalnojezičku celinu u našoj današnjoj likovnoj umetnosti. Naslutivši, u jednom srećnom magnovanju, velike izazove i slikarske mogućnosti u otkrivanju kosmičkih beskraja i nepojamnih ritmova, ali i spretnosti likovnog jezika da te mogućnosti opredmeti likovnim elementima i simbolima, Vranjski je uspeo da osnovne odrednice svoje poetike neposredno saobrazi imaginaciji i impulsima intuicije i u prostor svoje slike uveo sasvim nove ikonografske elemente, dinamične i raskošne. Oblik i boja otvaraju se na ovim slikama kao uzbudljive činjenice neprekidnog preobražaja jednog u drugi: materijalnog sveta prirode u poetsku prirodu slike. Slikom vlada raskošna slikarska mašta: u formi i sadržaju, u boji i ritmovima, u kontrastima i celovitosti. Za njega je odnos: inspiracija - realizacija veoma složen, višeslojan i višesmeran. Osnova tog odnosa je fenomen likovnog jezika koji u prostorima klasičnog likovnog medija gradi i idejnu i poetsku strukturu slike. Zato je i moguća njegova konceptualna doslednost: tokom svih proteklih godina, od sedamdesetih do danas, njegovo slikarstvo nije menjalo svoj karakter i osnovno jezičko obeležje... Ali slika je vremenom dobijala na dostojanstvu, na unutrašnjoj zrelosti: on je sve više brusio slikarsku reč i sve sigurnije komponovao površine koje više ni u prostoru ni u ideji ne traže analogije sa nekim aktuelnim, pomodnim slikarskim pojavama. U maglinama njegovih slika, u sfumatima, prigušenim svetlostima, zlatu i okerima kao da svetlucaju plamičci kandila u srednjevekovnim bogomoljama... Ima u tim slikama nekog dubokog iskustva bića koje izvire iz tamnih tokova podsvesti i koje uvire u isto tako tamne i nedokučive prostore slutnje o istinama s druge strane našeg zemnog bitisanja... Ukratko, to je slikarstvo čiji se semantički lik svejasnije ocrtava kao zasebna pojava na fonu današnje likovne umetnosti u celini. Sreto Bošnjak Zoran Stošić Vranjski je rođen je u Vranju 1936. Slikarske studije završio u Beogradu na Višoj pedagoškoj školi (slikarski odsek u klasi prof. Ante Abramovića). Prvu samostalnu izložbu imao je 1955. u Vranju. Samostalno izlagao više od 120 puta a kolektivnih nastupa ima preko 600. Više puta je nagrađivan za svoj umetnički rad, prisutan više od 50 godina na domaćoj i međunarodnoj likovnoj sceni. Izlagao je u svim najvažnijim galerijama u zemlji. Legati Zorana Stošića Vranjskog postoje u Narodnom muzeju u Vranju i Gradskom muzeju u Somboru. Monografija posvećena ovom slikaru objavljenaje 1993. sa tekstom Miloša Arsića. Bavi se crtežom, akvarelom i kolažom. |
Napiši komentar
Pošaljite samo relevantan komentar za ovaj sadržaj. Bilo kakav nepripadajući komentar biće obrisan. Pravo objavljivanja i redigovanja, bez objašnjenja, zadržava redakcija Art magazina. Ne zaboravite da ukucate zaštitni kod. Komentar je privatno mišljenje autora komentara i ne predstavlja stav redakcije.
|
 |
| Najpopularniji sadržaj u 2019. | |||
|---|---|---|---|
|
|
|
| Pregledajte video kanal Art magazina |
|---|
 |
| Izbor godine |
|---|
 |
| Novi Sad 2021 |
|---|
|
| Pregled galerija |
|---|
 |
| Popularno | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| Reklama |
|---|
|
| Povezani sadržaji |
|---|
| Reportaže | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
|
| Intervju | |||
|---|---|---|---|
|
|
|
| Knjige i časopisi | |||
|---|---|---|---|
|
|
|
| Iz arhive art događaja | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
Muzeji i galerije, Novi Sad. 19. maj 2007. 18 - 02 h
Autori: Bela Duranci i Sava Stepanov. Decembar 2009.
Kao sedmogodišnji dečak, Živojin - Žika Miškov obećao je svojoj majci da će postati slikar. Tada joj je, kako bi dokazao "ozbiljnost svoje namere", pokazao i školski crtež rađen olovkom u boji. Da majku ne bi…
|
