Pejzažno slikarstvo Branimira Minića hrani se isključivo i sasvim konkretnom interpretacijom viđenog – i to u rasponima; od ravnica, pejzaža, senki dunavskih ada do mediteranskih, primorskih odrednica u kojima se svako može pronaći ili vratiti u svoje detinjstvo. Slikar uspostavlja neki svoj dijalog ne samo sredstvima izraza nego i raznolikim povodima i pobudama kristalne interpretacije motiva. On je pre svega crtač, i to crtač koji ritmizira sliku, i daje joj obeležje posebnog, ali istovremeno i opšteg jer upravo crtež predstavlja za ovog umetnika ishodište, pokretački zamajac iz kojeg nastaje njegov slikarski opus. Njegovi crteži u tušu ili pastelu pršte poetičnošću koju potom pretapa izuzetnim sezibilitetom u sliku.

Upravo ovde, na ovoj izložbi sliko-crteža Branimira Minića u Galeriji Grafičkog kolektiva, isprepliću se prepoznatljivi potezi tuš-pera, pastela ili kista istaknuti ponekim tačkastim, kružnim ili gotovo uvek valovitim linijama, karakterističnim u opusu ovog vrsnog umetnika. Autor gradi svoje slikarstvo vrlo profinjenim pristupom, kako u smislu senzibilnosti tako i misaonosti. Njegova osećajnost treperi u svakom potezu pera, pastela i kista, u tvorbi svakog oblika, u međuodnosu kojim stvara te začudne pejsažne kompozicije, krajolike i krošnje prepune vlastite događajnosti.

Već više od pola veka Branimir Minić odoleva zavodljivosti novih trendova i ostaje veran samom sebi – kao umetnik iskren i uvek svež u svom slikarskom prosedeu kojeg kontinuirano prenosi iz sredine dvadesetog u dvadeset prvi vek.

Andrija Seifried
iz predgovora