Crtež kao najneposredniji medij, najbliži pravom biću stvaraoca jeste najprirodnije oslobađanje čovekovo. On (crtež) nije jednostavna rekonstrukcija viđenog, nego oslobađanje vizije, oslobađanje potisnutih emocija, sećanja, nesvesnog...

U centru interesovanja jeste ljudska figura, njena priroda i povezanost sa prirodom. Preovladavaju aktovi, (kako ženski tako i muški), čvrste, skulptoralne definicije i plastičnosti, koji govore o posebnosti ljudske figure kao najsavršenijem obliku, o stanju psihe, unutrašnjim previranjima, o stanju uma. Praznina, beline i motiv ribe kao simboli u korelaciji sa ženskom figurom stvaraju novu metaforičnu priču o rađanju, obnavljanju i životu.

Iz figura zrači intimni, unutrašnji život, ispunjen individualnim karakteristikama, obojen seksualnošću. Doživljaj je intenziviran isticanjem praznog prostora (kao mesta ponovnog rađanja) i atributima dodira koji se ostvaruju preko već navedenih objekata i simboličkih predstava plodnosti.

Bogata skala ahromatskih tonova (bele, crne i nijanse sivih) u službi je prikazivanja stanja i emocija sa akcentom dominantnih zlatnih i srebrnih površina i linija kao žive materije u "moru monohromije - nežive stvarnosti", a istovremeno su i jedinstven izraz intimnosti. Pozajmljujući oblike iz prirode (čovek, riba, cvet), metodama konstrukcije i dekonstrukcije rađaju se nove čudne nadrealne organske forme, kao deo nove realnosti.

Okrenuta sam izučavanju prošlog i sadašnjeg vremena, intimnog u odnosu na širi društveni kontekst kroz segmente detinjstva, snove, maštu i prirodu.

Đerđi Ačaji