U ritualnom organizovanju javnog života u Srbiji predsednički i parlamentarni izbori zauzimaju možda ne baš najznačajnije, ali svakako veoma značajno mesto. Uoči njih gotovo sve staje, osim marketinških pogona koji se upinju da atraktivnim slikama i zavodljivim sloganima afektivno deluju na biračko telo. Kult ličnosti i patrimonijalizam su konstante političkog života u Srbiji, i nisu ni na koji način postali ugroženi tranzicijom iz jednopartijskog u višepartijski sistem. Samo se broj onih koji sebe nameću kao patrone i koji poziraju za političke postere i bilborde znatno povećao.

Branimir Karanović njihovo umnožavanje i rasprostiranje njihovih likova po javnom prostoru prati od samih početaka parlamentarizma, od izbora do izbora, da bi ga svojim fotografskim radovima prikazao, s jedne strane, kao vid vizuelnog zagađivanja životne sredine, i, s druge, kao predmet stalnog izvođenja činova građanske neposlušnosti. Naime, uvek ima isprovociranih građana koji se odluče da na neki način intervenišu na tim portretima, a njihove intevencije su često na granici kulturnog džeminga, kao umetničke forme vredne beleženja.

Rezultati tih intervencija istovremeno čine indeks neposredne interakcije građana sa političarima, ikonički prikaz načina tretmana lika političkog lidera u imaginaciji građana Srbije, i simbol borbe protiv svođenja demokratije na reklamokratiju. Karanović i Kameradesi su međusobno nezavisno registrovali te intervencije, da bi ih tek u okviru ove izložbe postavili zajedno, i time stali uz sve one koje virusi podaništva i autocenzure nisu potpuno razjeli.

Njemu se na izložbi naslovljenoj "Civitate – Ritualna intervencija" pridružje i kolektiv Kamerades koji čine Marko Risović, Marko Rupena, Nemanja Jovanović, Nemanja Pančić, Milovan Milenković i Saša Čolić (sada već bivši član).