Senzibilitet za transformaciju otpadnog materijala i novi život koji mu se daruje, definitivno je ušao u život i umetnost. Kao umetnika, Milana Matavulja posebno inspiriše papir kao likovni materijal, kao medijum za likovno istraživanje.

Radovi izloženi na ovoj izložbi refleksija su univerzalne težnje umetnika, ali i svekolikog čovečanstva, da uspostavi ravnotežu sa prirodom koja ga okružuje, jedinom i jedinstvenom, i sa druge strane rastuće kolektivne svesti da samo uspostavljeni ekvilibrijum sa prirodnim okruženjem znači naš opstanak. Multimedijalni, i multidisciplinarni, interdisciplinarni i transdisciplinarni pristup u realizaciji ovih radova rezultovao je još jednom porukom od ništa manjeg značaja od one čisto umetničke, a to je ona o neophodnosti zaštite životne sredine, izrečena simboličkim jezikom ovih dela. Utoliko je i ovaj koncept diskretno i delikatno angažovan u našoj stvarnosti, kao uostalom i svaki drugi umetnički koncept.