Koncepcija izložbe zasnovana je na kulturološkoj interpretaciji grčkih mitskih junaka – Prometeja i Odiseja kao arhetipskih slika čovekovih egzistencijalnih dilema i transformacija u različitim socio-političkim sistemima i okolnostima. Shvaćeni kao identiteski modeli, dvojica junaka su još od antike različito interpretirani i tumačeni zavisno od promena u društveno-ekonomskom ili kulturnom okruženju. Izložba se fokusira na mapiranje dominantnih identiteskih modela vezanih za razdoblje socijalizma, a potom i njegove tranzicije ka modelima liberalnog kapitalizma i slobodne tržišne ekonomije na prostoru bivše Jugoslavije. U tom kontekstu autorke posebno naglašavaju ulogu fotografije kao moćnog medija "u stvaranju tzv. novog socijalističkog čoveka kao dominantnog identitetskog modela". Junak socijalizma je novi Prometej – prijatelj čoveka i beskompromisni borac za tehničko-tehnološki napredak, ali istovremeno i onaj koji preispituje istinsku svrhu tog razvoja. Kao njegov antipod u vremenu tranzicije – novi Odisej je "Homo Europaeus, mobilna, fleksibilna osoba koja se dobro kontroliše i u kriznim vremenima uspeva da se snađe".

Prometej i Odisej na ovoj izložbi shvaćeni su kao reference na sisteme kolektivnih simbola, koji su razumljivi trans-nacionalno i koji mogu doprineti analizi odnosa između pojedinca i kolektiva. Autori polaze od teorijsko metodoloških pristupa koja definišu kulturu semiotički i konstruktivistički i to kao jedan sveobuhvatan kompleks predstava, načina razmišljanja i značenja koja se materijalizuju u simboličkim sistemima. Iz te polazne perspektive, Odisej i Prometej, dva slavna junaka grčke mitologije kao arhetipske slike su re-vitalizovana. Savremeni životni stilovi su, na neki način, „prepričali“ mitove tražeći odgovor na pitanje:Kako se menja interakcija između društva i individue u izmenjenim kulturnim kontekstima i sistemima vrednosti? U središtu je promena dominantnih identitetskih modela u kontekstu socijalizma i kontekstu tranzicije od socijalistički koncipirane privrede ka slobodnoj tržišnoj ekonomiji. Akcenat je na analizi fenomena, kako jedan prvobitno književno imaginativni inventar može da se re-formuliše i kako vizuelni i estetski koncepti i književni obrazci reprezentacije iz diskursa umetnosti deluju u istoriografskom, političkom tj. ideološkom diskursu. Koji obrazac identiteta je u kom trenutku interesantan proističe nedvosmisleno iz međusobnog dejstva društvene i estetske prakse kao i vladajuće ideologije.

Tako u fokus ispitivanja dolazi shvatanje da za razliku od socijalizma koji postavlja zahtev da se pojedinac prevaspita, kapitalizam uzima kao polaznu bazu određene osobine čoveka, kako bi njih prilagodio sistemu i na taj način on kao ni jedan drugi ekonomski sistem stvara prostor za razvoj različitih stilova i načina života. To je međutim u suprotnosti sa činjenicom da danas možemo da konstatujemo tendenciju sve većeg ujednačavanja stilova života bez obzira na ogromne razlike u raspodeli dobara, što se sigurno može dovesti u vezu sa masovnom produkcijom i potrošnjom. Takav razvoj dozvoljava pretpostavku da individua gubi na svojoj individualnosti.

Dr Emilija Mančić,
teoretičar kulture i književosti
(iz predgovora kataloga)