 NOVI SAD. Muzej savremene umetnosti Vojvodine predstavlja od 18. novembra do 11. decembra 2016. izložbu Milice Mrđe (1960, Ruma). Završila je Akademiju umetnosti u Novom Sadu i postdiplomske studije na Fakultetu likovnih umetnosti u Boegradu. Područja umetničkog rada: performans, ambijentalna umetnost, instalacije, objekti, slikarstvo, tapiserija, gestualna poezija.
Započinjući umetničku karijeru, Milica Mrđa okušala se u gotovo svim tradicionalnim likovnim medijima, da bi se sredinom 1980-ih postepeno počela okretati performativnim umetničkim akcijama, u duhu body arta, koje postepeno preuzimaju potpuni primat u njenom radu. Svojim slikarskim gestovima, performansima i telesnim akcijama, Mrđa nastoji da operiše energijama prostora koje vlastitom telom, kao šamanističkim (artističkim) medijumom, kroz prikazani/izvedeni događaj/doživljaj, prevodi u mentalnu sferu. Samo umetničino telo biva korišćeno kao umetnički jezik – gde se Milica javlja kao čitač i odgonetač tragova, posrednik između svetova svesnog i nesvesnog, čulnog i (i)racionalnog.
Kako se stanje u jugoslovenskom i srpskom društvu devedesetih usložavalo, praćeno depresijom, (hiper)inflacijom, siromaštvom, fizičkim nasiljem, moralnim slomom, uličnim ubistvima, totalitarizmom i političkom represijom, naposletku i ratnim razaranjima – tako su i komunikacijski kôdovi Miličine umetnosti bivali sve uslovljeniji upravo klimom opšte destrukcije i brutalnošću koju je nalazila svuda oko sebe. Društvene i umetničke krize itekako su se odražavale i na njen lični (porodični) život. Organizacijom uličnog hepeninga Dada Symposion 12.decembra 1992, kao i performansima, akcijama i kreativnim čitanjima koje izvodi sa Performativnom grupom za produkciju nove stvarnosti EX NIHILO, čiji je osnivač, Milica Mrđa aktivistički reaguje na stanje beznađa u društvu u kom živi. Tenzija, nervoza, izrazit emotivni naboj, potisnuti ili ispoljeni eros konstituenti su ove umetnosti.
Nepromenjivu konstantu Miličinih umetničkih akcija i performansa čini njeno telo: telo kao organizam, telo kao medij, telo u agoniji, seksualno, političko, memorijsko, polemičko, poetičko, osetljivo, ranjivo, adaptivno, traumatično, ekstatično, javno, profano, sveto, mitsko, performativno, metaforično, skulpturalno, (spi)ritualno, manipulativno, (auto)biografsko, itd. Žensko telo kao sredstvo ispitivanja granica i mapiranja (složenih) identiteta društva u kom se bavljenje kulturom (posebno onom ekscesnom, koja postavlja pitanja, izražava neslaganje,…) i dalje smatra muškom privilegijom.
Nebojša Milenković
(izvodi iz teksta)
Razgovor o umetnosti Milice Mrđe je u petak, 18. novembra 2016. u 20h. Učestvuju: Borivoj Radaković, Branka Srdić Živanović, Milica Mrđa i Nebojša Milenković. |
PARRIZ / CACHAN. Specijalno za Art magazin. Izložba srpskog slikara Cileta Marinkovića otvorena je u Cachan-u (grad - predgrađe Pariza) u Galeriji l’Orangerie 12. decembra 2016. i trajaće do 28. januara 2017. Izložbu je otvorio gradonačelnik…
Zavod za kulturu Vojvodine objavio je reprezentativnu monografiju "Efemeris jednog crteža" posvećenu stvaralaštvu likovnog umetnika Peđe Đakovića (1964). Novosadska likovna publika imala je prilike da upozna ovog priznatog internacionalnog umetnika, čija su dela u kolekcijama širom…
Kaže se: Svet je onakav kakav smo naučeni da vidimo. Ova tvrdnja vredi za najveći broj ljudi koji se mire gotovo sa svim što im se nasuče u život. Ali, uvek se nađu neki pripadnici u…
