Umro je 1994. godine. Ogromni ugled koji je slikar uživao u kulturnim krugovima, ali i među običnim ljudima, njegov nesebični rad na animiranju seoskih slikara i prikupljanju umetničkih radova, doprineli su osnivanju Galerije samoukih likovnih umetnika u Svetozarevu, 1960. godine (danas Muzej naivne i marginalne umetnosti). Formiranje zbirke započeto je njegovim slikama, crtežima i skulpturama.

Danas se u zbirci Muzeja, čuva 67 dela Janka Brašića, iz svih faza njegovog umetničkog opusa. Izlagao je 30 puta samostalno, i na mnogim reprezentativnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Za njim je ostalo više stotina sačuvanih uljanih slika, crteža, grafika fresaka, ikona i skulptura u glini, kamenu i drvetu, javnih spomenika u mestima oko Oparića iobimna pisana građa.

Snažan poetski izraz Janka Brašića zasnovan je na dubokom i čistom osećanju seoskog života, predstavlja deo duhovnog nasleđa, ali je i deo njegovog života. U sredini u kojoj je odrastao svakodnevno je dolazio u kontakt sa zidnim slikarstvom, slikarstvom putujućih zografa, tkaninama i vezovima. Sa tih izvora napajao se energijom za svoj stvaralački rad. Kao rodonačelnik naivne umetnosti u Srbiji, bio je usamljena pojava dugi niz godina.

Prolazio je put od realizma do poetike, od portreta do kompozicija sa mnoštvom likova, od seoskih prizora do istorijskih i religioznih. Razvio se kao umetnik na prostoru između kulturnog i likovnog nasleđa, narodne umetnosti i srednjevekovnog živopisa s jedne strane, i uvida u savremeno zvanično slikarstvo s druge strane, da bi tokom sedme decenije 20. veka dosegao vlastiti stil i poetiku.

Autor izložbe i monografije je Marica Vračević. Pokrovitelj je Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije.