Grafike ove mlade autorke predstavljaju jedinstvenu i zaokruženu vizuelno-simoličku celinu koja je deo njenog master rada. Kolorit grafika je sveden, oblici pojednostavljeni ističući njihovu dvodimenzionalnost i plošnost. Prizivajući vizuelni vokabular pećinskog crteža i slikarstva, radovi Leonije Milisavljević vraćaju nas arhetipskom i primordijalnom.

Ikonografija je izgrađena na reinterpretaciji figura različitih božanstava, figure lovca i životinja – Vilendorfska venera, Lepenac, totemi vinčanske kulture - kao i brojnih rituala sa prostora centralnog Balkana.

Inspiracija figurinom boginje majke - Venerom, implicira autorkina interesovanja za slojevitija tumačenja ideje matrijarhata i ženskog lika, uplitanjem  ritualnih, religijskih, mitskih i magijskih značenja i sadržaja. Neretko, likovni izraz Leonije Milisavljević obogaćen je  dozom lucidnosti i humora koji su prisutni i u nazivima radova (Krojačica, Držanje pridike, Ima jedna pećina stroga...).

Brojne predstave životinja dopunjuju autorkino interesovanje za svojevrsnu umetničku rekonstrukciju prošlosti. Namera je, kako grafičarka sama ističe, da se poigra sa pozicijom posmatrača kome  je u kontekstu praistorijske vizuelne kulture u kojoj se nižu predstave životinja na zidu, dodeljena perspektiva  lovca. Suočen sa brojnim slikovnim prikazima, posmatrač je, poput lovca, uvek naspram njih.

U brojnim radovima  prepoznatljiva obeležja materijalnog kulturnog nasleđa kolažirana su sa motivima fragmenata tekstila ornamentalnog karaktera. Kombinujući tehniku duboke štampe (kolografija, linogravura, akvatinta, rezervaš, bakropis) i ravne štampe (algrafija) sa neklasičnim postupcima (konac, vez) umetnica stvara formu grafizma proširenog polja i ubedljive taktilno-vizuelne celine naglašene plastičnosti.