Izložba je ovog puta posvećena jednom od najstarijih i najopštijih mitova - prepletu, iskonskoj slici, nasleđenoj mogućnosti stvaranja predstava, koja se ispoljava u različitim epohama i kulturama.

Iskonske slike, kasnije nazvane arhetipovima, potiču iz dubina kolektivnog nesvesnog i iz njih se rađaju uobličavaju ideje i pojmovi. One su Imago Dei u čoveku; "utisnute forme", navela je istoričarka umetnosti Irina Tomić povodom izložbe "Logos preplet".

"Funkcija (pra)iskonskih slika (arhetipova) je da one pojedincu olakšaju snalaženje u životno važnim, kriznim situacijama, jer one unose red, smisao u naše haotično opažanje sveta. One usmeravaju život pojedinca, ali daju i smer kretanja čovečanstvu. Arhetipovi mogu biti nezavisni, ali se isto tako mogu preplitati, mešati i stapati u nove spojeve i kvalitete", navela je Irina Tomić.

Dokaz za to, kako je dodala, jeste i runsko pismo, čije je prisustvo zabeleženo u skoro svim delovima Evrope - od Balkana, preko teritorije današnje Nemačke, skandinavskih zemalja i širom Velike Britanije, od prvog veka n.e.

Lingvistički gledano, reč runa ima konotaciju misterije, jer potiče od stare germanske reči koja ima dva značenja: šaputati i tajna. Poznato je više vrsta runa, od kojih su najzastupljenije anglosaksonske. Za područje Balkana vezuje se pismo slovenske rune ili runica, za koje se smatra da je postojalo u vremenima pre pokrštavanja Slovena.

"Ići putem umetničkih prepleta jako je zamršeno, jer se oni odlikuju vitalnošću feniksa. Najminuciozniji prepleti u evropskoj umetnosti vezuju se za stvaralaštvo Kelta, a kasnije za hrišćanske irske ukrase i minijature. Prepleta je, međutim, bilo i u antičkoj umetnosti, vizantijskoj, ali isto tako i u islamskoj, a ima ih i danas, najčešće u profanom stvaralaštvu. Ipak, svaki preplet je ujedno i profan i sakralan. Profan, jer je igra stvarati ga i pratiti, a njegov vizuelni oblik je težnja da se bogatstvom i raznolikošću isprepletenih oblika i boja ostvari snažan vizualni utisak. On je uvek i sakralan, jer posmatrača hipnotično uvlači u svoj svet i navodi ga na pronalaženje skrivenog logosa", navela je Irina Tomić, zaključujući da je "svet preplet zlatne niti".

Izložba obuhvata i zidnu instalaciju već izlaganu na Međunarodnom trijenalu proširenih medija 2016. u Beogradu na temu "Grad", kao i diptih, vlasništvo Muzeja u Požarevcu iz otkupa Ministarstva kulture. Takođe, Ljiljana Bursać nastavlja svoj interaktivni performans započet 2016. u Galeriji 73 u Beogradu - ručno kopiranje Trebnika Goraždevske štamparije iz 16 veka.

Ljiljana Bursać započela je izlaganje opusa "Logos" 2013. godine u Galeriji Centar u Podgoroci (Logos as slow as possible), a zatim nastavila u Janco Dada muzeju u Izraelu 2015-16 (Logos inscription), te u Kulturnom centru Novog Sada 2016. godine (Logos lettering / time is available) i u Galeriji ’73 u Beogradu 2016. (Time is available).

Izvor: SEEcult