Vladimir Milanović je umetnik izrazite samosvojnosti i likovne upečatljivosti čija je posebnost prepoznata i na međunarodnoj sceni. Razvija grafički opus specifičnog postmodernog koncepta u kome "citat" egzistira kao autentičan primer vizuelizacije ličnog promišljanja sveta i umetnosti sadašnjeg vremena. Referentna dela istorijsko umetničkog nasleđa različitog porekla i vremena nastanka (od antike do renesanse i baroka) umetnik sučeljava sa prizorima iz savremenog života često dokumentarne građe, fotografskog porekla. Tako je recimo čuvena Rafaelova "Atinska škola" mizanscen za grupu huligana, poprište "Bitke kod Isa" Aldorfera preobraženo je u deponiju industrijskog otpada a pejzaž sa Fragonarove "Ljuljaške" je zatrpan plastičnim kesama...

Ovakvim pristupom Vladimir Milanović registruje istorijsku memoriju, na neki način "prisvaja" dela svojih predhodnika, otuda i simboličan naziv izložbe Aproprijacije ali i pokazuje jasnu potrebu i spremnost za ne samo vizuelnu već i misaonu i pojmovnu preformulaciju. Primenom digitalne tehnologije umetnik kombinuje dva narativa, sublimira prošlost i sadašnjost i na simboličan način upozorava da su civilizacijski tokovi nepovratno krenuli stranputicom.

Najnovija serija radova Vladimira Milanovića prirada žanru mrtve prirode, pokazuje izvesne promene u likovnom rukopisu umetnika i načinu realizacije. Osnovni koncepcijski pristup je isti - autor reintempretira početne uzore preuzete uglavnom iz baroknog slikarstva dodajući fragmente koji jasno aludiraju na sadašnjost ali ih likovno definiše u maniru pop arta sa naglašenim kolorističkim vrednostima i krupnim tačkastim rasterom. Ove grafike izvedene su u tehnici sito štampe.

Milica Todorović