Vajarski opus Gabriela Glida počiva na minimalističkom pistupu i purizmu forme, na perfekciji realizacije i uspešnom kombinovanju primene tradicionalnih (drvo,kamen) i novih materijala (sunđer, guma, silikon) i postupaka. Njegove skulpture, uključujući i dela zastupljena na niškoj izložbi, u svojoj primanosti podrazumevaju osnovne geometijske oblike (kocka – Infakt, valjak – Posle ili kvadar – Početak...) koje, daljom razradom umetnik dovodi do novih nivoa značenja i tumačenja.

U tematskom pogledu Glidovo inspirativno polazižte su različiti fenomeni individualne i društvene stvarnosti od recimo pitanja identiteta (Gabijel), potrošačkog društva (Bar kod) do geopolitičkih odnosa (Početak, Početak opet). Plastičnoj intepretaciji pomenutih tema autor pristupa sa puno lične, kontemplativne slobode svesno izbegavajući direktni govor, zadržavajući se na nivou aluzivnosti sa diskretnom dozom humora i ironije. Samom naslovnom odrednicom umetnik daje posmatraču određeni fleksibilni okvir za moguća tumačenja.

Likovni jezik Gabriela Glida počiva na dobro poznatim elementima skulptorskog jezika koji nisu upotrebljeni bučno i provokativno već su pretvoreni u sofisticiran, biranim terminima koncipiran vizuelni govor.

Izložene grafike, izvedene u tehnikama sitoštampe i printa, pripadaju ciklusu "Ćilimi" počivaju na multiplikaciji i "preradi" poznatih motiva narodne radinosti. U njihovom kontekstu naslućujemo nameru preispitivanja pitanja kontinuiteta i trajanja.

Milica Todorović