Polazište u radu Dragana Ilića je konceptualna analiza de/rekonstrukcije procesa crtanja kao upisivanja telesnih aktivnosti na papir, praćenje "kinematike linije" (Stelark) koju umetnik precizno i promišljeno proizvodi, kao i otvaranje prostora za komunikaciju različitih umetničkih aktivnosti koje kao finalni proizvod imaju crtež. Sučeljavanje primordijalne ljudske svaralačke delatnosti – crtanja– sa mogućnostima koje pružaju nove tehnologije, u središtu je Ilićevih umetničkih istraživanja. Umetnik se fokusira na eksperimentisanje na raskršću između umetnosti, nauke i tehnologije, s posebnim akcentom na primenu robotike u umetničkoj praksi. Nakon intenzivnog istraživanja i korišćenja različitih mehaničkih instrumenata i sprava specijalno napravljenih za crtanje, Ilić je jedan od pionira koji koristi robote kao protetske ekstenzije ruke i alat za crtanje.

Prateći razvoj tehnologije, Ilić u umetničke projekte sve više uvodi najnovije sofisticirane modele industrijskih robota kao i neurokompjuterskih interfejsa. Pored mašine programirane za crtanje, robot tako postaje i medij za interakciju i "simbiozu" s umetnikom stvarajući „hibridno telo“ mašine i čoveka čiji nervni sistem i moždani talasi daju "softverske komande" robotu prilikom izvođenja performansa crtanja. Ključni akter izložbe tako će biti novi model robota KUKA KR 210 s multifunkcionalnom performativnom namenom: od crtanja, preko eksperimentalnog plesa, proizvodnje industrijskog zvuka – muzike, sve do šestokanalne projekcije video dokumentacije Ilićevih projekata.

Nazivom izložbe (Re)evolucija pokreće se disukusija o budućnosti saradnje i interakcije čoveka i robota, biologije i tehnologije, i sve značajnijoj ulozi veštačke inteligencije u različitim proizvodnim, tehnološkim, ali i društvenim procesima. Ključno pitanje koje Ilić akcentuje u recentim promišljanjima i projektima je da li postoji perspektiva za kontrolu i čak ubrzanje evolucijskih procesa, i za unapređenje ljudske vrste pomoću novih naučnih i tehnoloških metoda.

Dragan Ilić (1948, Beograd) školovao se na ANU (u okviru Australijskog nacionalnog univerziteta), Umetničkoj školi u Kanberi, 1974–75, kao i na Millenium Film Lab, Dov S-S Simens’ filmskom programu u Njujorku 1986. godine. Delovao je na umetničkoj sceni u Australiji i potom više decenija u Njujorku, sve do povratka u Beograd, gde je 2007. godine pokrenuo umetnički prostor ITS-Z1 u Ritopeku. Ilić je izlagao i izvodio performanse u Australiji, SAD, Japanu, Južnoj Koreji, Belgiji, Holandiji, Nemačkoj, Austriji, Francuskoj, Velikoj Britaniji, itd. Bio je aktivan u galeriji Fashion Moda u Bronksu početkom osadesetih, koja je u organizaciji Dženi Holcer i Štefana Ajnsa predstavljena na izložbi documenta 7 u Kaselu 1982. godine (izlagali: Kiki Smit, Kit Haring, Džon Fekner, Keni Šarf, Tom Oternes, Luiz Loler, Dragan Ilić i drugi). Poslednjih godina Ilić je nastupao na prestižnom festivalu Ars Electronica u Lincu.