Koncepcija izložbe "Mehanički pejzaži" zasniva se na istraživanju mašine kao objekta, ali i metafore civilizacijskog napretka koja je izvršila ogroman uticaj na čovekovo okruženje. U svetlu sve ubrzanijeg tehnološkog napretka, Dragan Rajšić istražuje međuzavisnost čoveka od mašine i obrnuto, mašine od čoveka, dok istovremeno postavlja pitanje odnosa prema prirodnim resursima i ukazuje na opasnost njihove zloupotrebe.

Rad Dragana Rajšića nalazi se na liniji koja seže od eksperimenata u skulpturi i umetničkih ostvarenja avangarde, pre svega inspirisanih konstruktivističkom teorijom i bavi se danas posebno aktuelnom problematikom odnosa čoveka i tehnologije. Naziv izložbe Mehanički pejzaži", može se dovesti u vezu sa estetikom radova ali i sa specifičnim za naše doba odnosom prema stvarnosti. U stalnoj borbi sa nedostatkom vremena,  neophodnog za kontemplaciju i promišljanje, mnoge odluke donosimo na osnovu prefabrikovanih stavova, preuzimajući dominirajuće parametre datih okolnosti, često naprečac, takoreći "mehanički".

Savremeni pejzaž Dragan Rajšić definiše kroz tri ključna objekata – pojma: brzina, informacija, vreme. Skulpture u metalu koje su umetnikov svojevrsni trademark, definišu pomenute probleme i upućuju na sagledavanje njihove uzajamne povezanosti. Novina je prisustvo boje koju Rajšić koristi plastično, u cilju naglašavanja kvaliteta same forme.

Ksenija Marinković, istoričar umetnosti
(iz predgovora kataloga)