Umetnički svet Snežane Vujović Nikolić koji je pred nama, izražava ideju o tome kako osećanja i raznorodna subjektivna iskustva, koja dolaze i odlaze, u toj svojoj složenoj sintezi suštinski daju našem unutrašnjem životu jedinstveni i lični pečat.

Izloženi radovi tako postaju i elementi vlastite istorije Snežane Vujović Nikolić, u kojoj ta iskustva dobijaju opipljivu strukturu i mogu se pojmovno spoznati. Reč je o virtuelnom prostoru kao "primarnoj iluziji",  koju obavija virtuelno vreme, kao muzika, kao tišina, a  koja se pojavljuje kao slike življenog, a ne očitanog vremena na zidnom časovniku. Sve izloženo – svi ti nezavisni, ali snažno povezani radovi u kontekstu ličnog iskustva same umetnice, sačinjeni su od opipljivih materijala, kao i virtuelnih elemenata, koji podstiču privid i snažnu izračajnost  svakog rada ponaosob.

Snežana Vujović Nikolić pribegava logici geometrijskog reda u oblikovanju, kao i zanimljivim naslovima svojih radova, a koji na taj način predočavaju prirodu i obrasce čulnog i čuvstvenog života svoga tvorca. Predmete koje je umetnica izabrala iz produkcije komercijalne kulture, kao što su lako prepoznatljivi keramički i porcelanski  tanjirići, viđeni u izlogu neke prodavnice mešovite robe ili prosto uzeti iz stare roditeljske vitrine - "okupljeni" su na njenim radovima kao algorija savremenog života sa korenima u raznim "džepovima" prošlosti.

Naslovi radova pojavljuju se kao markeri entiteta, kao pojmovi: Načelo identiteta, Trpeza, Božuri, Sopoćanske brojanice, Višnjik, Četri godišnja doba, Mrtva priroda / Kontinentalni doručak, Ružica, Pejzaž, i imaju svoje utemeljenje u drevnoj istoriji i tradiciji i jasno ukazuju na korene i tlo sa kojeg potiče ova umetnica.

Istorijsko – umetničke refleksije Snežana Vujović Nikolić koristi između ostalog i da bi se osvrnula na probleme života u sadašnjosti i to na način što je prošlost kroz izložene radove, "učinila čitljivom". Brojanice nas tako uvode u njen lični prostor, Četri godišnja doba ukazuju na prolaznost života, 1+1=1 se bavi temom ljubavi, Trpeza značajem zajedništva, Ružica je priča o nasleđu i o lepoti davanja, dok Pejzaž satkan od neba, vode i zemlje, pokreće temu pripadnosti rodnom tlu, narodu, slobodi, i svi zajedno nose snažne i emotivne poruke poput boja na radovima kao što su Božuri, Višnjik ili Ružica.

Celokupni opus Snežane Vujović Nikolić tako preuzima izgled života.

Marta Vukotić Lazar