Mina Radović je vizuelna umetnica mlađe generacije. Izlagala je više puta u zemlji i inostranstvu, samostalno i grupno. Po prirodi radoznala da se oproba u različitim medijima koje pruža savremena umetnost, publici se do sada predstavljala u medijima crteža, slike, video instalaciji i krakometražnom filmu. Iako u različitim medijima, ekspresivan likovni duh ove umetnice povezuje tematska određenost. U pitanju je telo, žensko telo, vidljivi i nevidljivi telesni govor u procesima transformacije unutrašnje energije. Ljudsko telo nosi najdragoceniju materiju na svetu, put, sam izraz života. Poznati su primeri fascinantnih predstava odnosa prema telu i telesnosti tokom istorije umetnosti, od optičke uzvišenosti lepote do angažovanosti tela u prenošenju sirove emocije, ali u svakom slučaju fizičke čulnosti. Iznenađuje činjenica da iako je telo bilo i jeste česta tema, uvek je predstava njega drugačija. Te razlike su odraz delikatnosti umetničke čulnosti i vizije.

Izložbom "Fragmentacije" Mina uvodi posmatrača u svet direktne komunikacije sa oblikovanim formama ženskog tela koji teže sjedinjenju i celini. Dvodimenzionalnost nastale forme potvrđuje da prostor i vreme nisu konkretni niti određeni, kao što ni ženska figura ne pripada određenoj osobi. Pojačana asocijativnost fragmenata uvodi u problematiku pitanja koja je uloga žene danas. U Mininim radovima može se prepoznati dvojak odnos prema prisutnosti ovog tematskog diskursa. Sa jedne strane aktivno problematizuje ovo pitanje sopstvenim učešćem, a sa druge senzualnim potezom i mekim formama priziva snagu ženstvenosti. U svakom slučaju, u procesu izražavanja sledi sopstvena viđenja, traženja, emociju i ekspresivnim pristupom komunicira sa platnom na kome nastaju formacije energetskih oblika, telesnih i čulnih delova rasutih u prostoru bez ikakvih ritmičnih pravila. Oni slobodno međusobno pulsiraju u težnji ka sjedinjenju i celovitosti.

Ova izložba posvećena je slici, odnosno Mininim slikarskim ekspresijama pretežno u većem formatu, sa pisustvom i manjeg formata. Atipčne fragmenticije formi nastaju u arhetipskom prostoru prenesenom na platna. Posmatrajući slike koje su nastale u poslednjih dve godine primetnaje pojačana težnja ka apstrakciji, nesvesna ali prisutna. Oslobađanje je vidljivo u svim postojećim elementima kompozicije. Forme postaju otvorenije, lakše, slobodnije, bestežinski lebde u vidu fraktala. Svetlost prisutna u bojama se stišava, prostori postaju otvoreniji ali pomalo hladniji, a izraz delikatno mekšeg poteza neposredniji, manje kontrolisan, iskonski. Mina je na putu neposrednije komunikacije sa samom sobom i slobodniji je razvojni proces njenog umetničkog oblikovanja, odnosno trenutaka kada stvara. Često priča o skulpturi i vajanju, možda nastavi u tom pravcu. Mene ne bi iznenadilo, štaviše očekujem.

Biljana Jotić, istoričarka umetnosti