Kompresija kao kokntinuiran pritisak (crveno) se ostvaruje pojedinačnom sliko ili zbirnim svojstvima odabranih slika iz nove plastičke serije, koje sam realizovao od kraja prošle, 2018. godine do druge polovine ove, 2019. godine. Dominantno crvene obojenosti plastička refleksija slike očitavala bi se u interakciji sa malim kamernim prostorom koji bi vršio kompresiju i tako označio galerijski prostor kao privremeni kompresor interaktivne nutrine. Izuzetno snažan vizibilni efekat postigao bi se u interakciji sa prostorom galerije crveno ofarbanim specijalnim efektom za kompresionu sveobuhvatnu dopunu.

Crveno je boja visokog energetskog inteziteta / plamena! Često asocijativno usmerena ka agresivnom, svojstvena mogućem besmislu nasilju, ali isto tako moguće ostvarivom uzvišenom – grimiznom potencijalnom – dobrom energijom.

Crveno je okruženje centara dramaturškog zapleta u nutrini konflikta u koji se uživljavam ličnim egocentrizmom i nemarom spram vremenskog označja. Za mene crveno nije pitanje stila nego autorsko obuzdavanje burne energije strane mlitavom mediokritetstvu, energija koja remeti učmalu letargiju.

Vatra je sila koja dovršava stabilnu dominaciju, privremenog stanja, pretvarajući sve u prazninu sa crnim kalcifikokvanim ostatkom. Moć slike je da ona emanira - kontinualno brumi kao vatra u malom prostornom-individualnom delokrugu; delokrugu eksvizitnog i zahtevnog podsticaja suprotno prijemčivom narativu ili mitomaniji.

Ljubomir Vučinić