Od sirovina vidljivog i nevidljivog postojanja, umetnost gradi svoje znakove i nacrte za jedno novo stvaranje. To je materija koja se nalazi i u fokusu interesovanja Vesne Golubović, i kada je reč o organsko-optičkim nacrtima crteža na zidovima, i kada govorimo o slikama na platnu. Nadahnuta nasleđenim kanonom, iskustvima dugogodišnjeg rada u velikom svetskom umetničkom centru i pokrenuta sopstvenim znanjem i uvidom, umetnica stvara iskonske refleksivne slike neshvatljivog. Krećući se prostorom od fresko slikarstva do konceptualne umetnosti, svedoči o delovima čežnje koji se nalaze između onog Odakle i Kuda. O beskrajnosti onog Oduvek vremena pre sopstvenog postojanja i beskrajnost onog Od sada…

Krećući se između jednostavnosti i složenosti, ozbiljnosti i poetičnosti, od monumentalnih celina, poput projekta na Palati Albanija (2004), do intimnih dimenzija slika na platnu, Vesna Golubović je razvila vizuelnu gramatiku koja odbija autoritet singularnosti u odnosu prema nehijerarhijskom i serijalnom, gde jedna ideja odmah generiše sledeću u nizu. Ta logika se nalazi i u osnovi nove postavke, koja se iz prostora Likovne galerije Kulturnog centra Beograd, odnosno od jedinstvene zidne kompozicije realizovane u ovom prostoru (koja će nakon trajanja izložbe postati deo same osnove zidova, koji će biti prekrečeni, te rad u potpunosti spojiti sa osnovom), kreće prema iskazu na slikama u izložbenom prostoru Galerije B2.

A.Tucakov,
iz teksta u katalogu izložbe