Ostajući veran apstraktnom jeziku oplemenjenom asocijativnim elementima, autor nastavlja da razvija svoje promišljanje o mogućnostima alegorijskih transpozicija mitskih priča likovnim sredstvima. Svestan da mitološke sadržaje odlikuje vremenska i prostorna fikcija, kao i da svaki oblik njihove mimetičke vizuelne (re)konstrukcije vodi banalizaciji koja potire i opterećuje univerzalnost mitske suštine, Cvetković unapred odbacuje bilo kakvu deskriptivnost ili pokušaj naracije.

Nastojeći da mit sagleda kroz njegovu poentu ili ključni aspekt kojim se može iskazati, on ga redukuje na jednostavnu, ali uvek efektnu likovnu formu, dodeljujući joj funkciju znaka kadrog da asocijativnim potencijalom ostvari željeni alegorijski kvalitet.

U tom pogledu, Cvetkovićeva umetnička taktika se i na ovoj izložbi ogleda u činjenici da on posmatrača ne stavlja pred svršen čin pasivnog prihvatanja ponuđenog sadržaja likovnog dela, već mu asocijativnim smernicama rasplamsava maštu i podstiče ga na mentalnu i duhovnu aktivnost.

(iz kataloga izložbe)

Aleksandar Cvetković (1947) se tokom pet decenija umetničkog delovanja pozicionirao se kao jedan od ključnih aktera savremene likovne scene. Dobitnik je većeg broja domaćih i internacionalnih nagrada i priznanja, među kojima se ističu: Prve nagrade za slikarstvo na Oktobarskom salonu u Beogradu, 1977. i 1988; Nagrada na Međunarodnoj izložbi crteža u Nirnbergu, 1979; Prva nagrada na Bijenalu jugoslovenske likovne umetnosti u Njujorku, 1980; Nagrada na Bijenalu umetnosti u Aleksandriji, 1980; Zlatna paletaULUS-a u Beogradu, 1985; Politikina nagrada u Beogradu, 1990; Nagrade na Memorijalu Nadežde Petrović u Čačku, 1978. i 1990; Prva nagrada za slikarstvo na Memorijalu Milene Pavlović Barili u Požarevcu, 1995. itd.