Aleksandar Radičević realizuje radove u duhu asocijativne apstrakcije, a izložbom "Specimeni" stvara kreativnu aluziju na uzorke biološkog sveta ili na ideju razvrstavanja i kolekcioniranja spoljašnjih senzacija i njihovog prevođenja likovnim sredstvima u svojevrsni skup ličnih artefakata.

Realizujući dela u tehnikama ulja i akrilnih boja na platnu, autor ispituje ekspresivne mogućnosti klasičnog slikarskog pristupa i afirmiše ideju o nepresušnoj vizuelno-komunikacijskoj moći ovog medija. Uočavamo da su pojedine slike ili segmenti zasnovani na grafizmu i naglašenom linearnom postupku u konstruisanju kompozicije. Ipak, ono što dominira ovom poetikom je omaž boji, plastičkim vrednostima pigmenta, magiji njegovog uslojavanja i mekog difuznog razlivanja po platnu. Bujnost i pikturalno bogatstvo površine evociraju reperne tačke iz kolorističke tradicije istorije umetnosti

Možda je i umetnikov studijski boravak u Minhenu 2018/19. godine uticao na usvajanje nasleđa centra u kome je nastala i delovala grupa Plavi jahač. Bez ponavljanja postojećih matrica i citata, autor u duhu sličnih ideja ispituje sinestezijski karakter vizuelne i taktilne zvučnosti, kao i spiritualnih aspekata likovne materije i forme. Radičević pak ne teži filozofskim uopštavanju duhovnog u umetnosti, njegov stav je nepretenciozan i nadasve ličan, a metafizički trag i kada je učitan u prirodu likovnog elementa deo je slike kao hromatskog zapisa o individualnom životnom iskustvu i sećanju.

Miroslav Sapundžić, istoričar umetnosti
(iz predgovora kataloga)