 Galerija SULUV-a, Novi Sad. Oktobar - novembar 2007.
Progovarajući hibridnim i bastardiziranim likovnim jezikom postmodernog kompilatora, Grofelnik pokazuje kako je apsorbovao različita iskustva, ona slikarska (gestualnog slikarstva, slikarstva obojenog polja, bad paintinga), kao i ona ne slikarska (grafitera, ilustratora, crtača stripa, dekoratera), umetnička i vanumetnička.
  
Nov i naizgled disparatan i nehomogen ciklus Gorana Grofelnika na tragu je promišljanja autorovih već udomaćenih i prepoznatljivih slikarskih "principa“. Grofelnik koristi slikarska i grafiterska izražajna sredstva, odnosno pastozni namaz boje i sprej. Novost autorovog slikarskog idioma uključuje korišćenje tekstilne tkanine čestog cvetnog uzorka kao slikarske podloge. Kombinacija je pripreme platna i izvođenja njegovog kolažiranja raznovrsnim tekstilnim tkaninama koje postaju jedan od slikarskih slojeva dela, a omogućavaju čitanje i raslojavanje njegove kompleksne materijalne i značenjske strukture.
Kroz fragmente, a ne složenom naracijom, figurativno se realizuje u jednostavnim motivima, detaljima, kao i zajedničkom životu s apstraktnim. U suodnosu apstraktnih i predmetnih simbola, od grube figuracije ekspresivnih predstava do ornamentalnih površina, to je slikarstvo koje problematizuje odnos apstraktnog i figurativnog. Gruba, nesavršena figuracija daleko je od dopadljive dekorativnosti, a inspiracija u likovnom izrazu egzotičnih, udaljenih i primitivnih kultura (kao npr. aboridžinska) dovodi do korišćenja motiva čiji su nam simbolika i značenje nepoznati i udaljeni, no upoznati smo s njihovom dekorativnom i mističnom funkcijom. Ti i takvi dekorativni elementi, povećani i umnožen, poput srednjovjekovnog načela horror vacui prekrivaju čitavu površinu platna, a ta titrava ornamentalizirana površina predstavlja dekonstrukciju slikarskog jezika i sistema slike koja se odvija na planu plohe. Jedan od posljednjih slojeva, onaj najbliži oku posmatrača predstavlja intervenciju spreja, kojom stvara svojevrsni "šav“ kojim povezuje elemente slike.
Progovarajući hibridnim i bastardiziranim likovnim jezikom postmodernog kompilatora, Grofelnik pokazuje kako je apsorbovao različita iskustva, ona slikarska (gestualnog slikarstva, slikarstva obojenog polja, bad paintinga), kao i ona ne slikarska (grafitera, ilustratora, crtača stripa, dekoratera), umetnička i vanumetnička. Uz infantilan izraz i ikonografiju subkulture ističu se razni rukopisi od crtačkog i stripovskog nasleđa, bliskosti ilustraciji i popartističkom izrazu do vidljivog slikarskog poteza. Umetnik tako (možda naizgled arbitrarno) spaja različite elemente gdje motivi likovnog izraza primitivnih kultura predstavljaju potragu za unutarnjim mirom ili eskapizam u ateljeu.
Branka Benčić
Goran Grofelnik je rođen 1962. godine u Puli (Istra, Hrvatska). Diplomirao je 1990. godine u Beogradu na fakultetu za likovne umetnosti u klasi profesora Momčila Antonovića, odsek za slikarstvo. Uz slikarstvo se bavi i pedagoškim radom. Član je HDLU Istre. Više puta samostalno i grupno izlagao u Hrvatskoj, Srbiji, Italiji i Nemačkoj. Nagrađivan. |
KIKINDA. Simpozijum "Terra" osnovan je i prvi put održan 1982. godine. Od tada se održava svake godine od 1. do 31. jula, u objektu stare industrijske arhitekture koji je izgrađen 1895. godine. Na simpozijumu "Terra" svake…
Ovu svesku Gradine urednički posvećujem Zdenku Hlavačeku, rano preminulom prijatelju iz detinjstva. Mislim da bi ga radovalo da može da vidi kako me snovi koje smo delili u detinjstvu o promeni sveta u bolji i pravedniji…
Kao sedmogodišnji dečak, Živojin - Žika Miškov obećao je svojoj majci da će postati slikar. Tada joj je, kako bi dokazao "ozbiljnost svoje namere", pokazao i školski crtež rađen olovkom u boji. Da majku ne bi…
