Izložba Vertikala i horizontala Igora Smiljanića i Sanje Radusin Smiljanić, otvara prostor za razumevanje problemske strukture složenih odnosa u područjima metaforički shvaćenog jedinstva vertikale i horizontale. Polazeći od umetnički artikulisanih plastičkih činjenica, fokus njihovog istraživanja usmeren je na skulpturu u terakoti koju afirmišu preko materije – gline a kroz ispitivanje njenih mogućnosti upotrebe kao finalnog materijala u savremenoj umetničkoj praksi. Proučavajući dinamičke konstante prostornosti pre nego li statičke određenosti prostora oni zidnim kompozicijama, terakotnim reljefima, podnim instalacijama, skulpturama velikog i malog formata negiraju stereotip kodifikovane forme ovog materijala.

Vertikala kao simbol progresivnosti i emancipacije vlastitog, ne samo umetničkog identiteta karakteristična je za skulpturu u terakoti  Igora Smiljanića. Kao i u svom doktorskom umetničkom projektu ovaj umetnik teži da pomeri ustaljene granice formata kao i prirodne orijentacije materijala. Koristeći se estetikom modula, vertikalnim slaganjem elemenata u terakoti, on uspostavlja novi sistem gradnje velike forme. Objektivizacija vertikale u njegovom radu odnosi se podjednako na prostore iznad i ispod zamišljanje linije kontinuiteta odnosno horizontale.

S druge strane, umetnica Sanja Radusin Smiljanić se poigrava sa horizontalno postavljenim ambijentalnim instalacijama. Osobenost njenog umetničkog pristupa jeste da poziva na kontakt, odnosno integriše prisustvo kolektivnog bilo da je reč o prirodi ili o čoveku/publici. Na ovoj izložbi ona to ostvaruje kroz radove u kojima se primarna struktura suprotstavlja logici unutrašnje, tačnije sveži prah od gline - prahu od terakote koji ona uramljuje i postavlja na postamente. Varijabilnost se tako i u njenom radu može pratiti kroz prividnu demistifikaciju apsolutnih dimenzija.

Poštovanjem svih razlika njihovih individualnih traganja i pristupa, dolazi se do dva različita puta ka istini skulpture u terakoti. Usaglašeni vlastiti poetski afiniteti jesu preduslov formiranja karaktera zajedničkog umetničkog odgovora  do koga se dolazi tek kroz spoznaju izvan vremenske vertikalno-horizontalne sprege. Zbog svega navedenog, godinama unazad kroz uvažavanje ali i eksperimentisanje sa klasičnim skulptorskim mogućnostima izabranog materijala - gline -  umetnički par Sanja Radusin Smiljanić i Igor Smiljanić svojim pristupima uspešno doprinose afirmaciji radova u ovom materijalu karakteristične vajarske forme i određenog značenjskog realiteta.

Verica Nemet, istoričarka umetnosti