 Mali likovni salon, Novi Sad. April 2006.
Vizuelno normiranje preovlađujućih senzibiliteta savremenog čoveka (usamljenost, postvarenje, akcentovanje spoljnog image-a u odnosu na klasična merila "bića" i "suštine"), prisutno u radovima autorke, predstavlja svojevrsni kontinuitet vizuelne prakse Mićićeve, i to, pre svega, u odnosu na predhodno realizovanu video-instalaciju ironičnog naziva: "Korisnik trenutno nije dostupan".
   Utopijsko izlaganje odeće za svaki dan
Odeća za svaki dan Milice Mićić tematizuje sablasni svet "vešalica i garderobera", naizmenično pripisujući i oduzimajući "auru" izolovanim odevnim predmetima strogih ili u pozadinu utapajućih kontura, asimetričnih ili udvostručenih komada odeće, pri čemu su apstraktna tela, neka vrsta "podmetača", "vešalice" ili "kontrolora" i "prenosnika" vladajućih kulturnih obrazaca, koji se mogu iščitati iz odabranih komada odeće prisutnih na crtežima svedenog kolorita, kao i njima odgovarajućih, fetiških svojstava robe. Vizuelno normiranje preovlađujućih senzibiliteta savremenog čoveka (usamljenost, postvarenje, akcentovanje spoljnog image-a u odnosu na klasična merila "bića" i "suštine"), prisutno u radovima autorke, izvedenih pretežno u kombinovanij tehnici, predstavlja svojevrsni kontinuitet vizuelne prakse Mićićeve, i to, pre svega, u odnosu na predhodno realizovanu video-instalaciju ironičnog naziva: Korisnik trenutno nije dostupan.
Aktuelnost ove postavke, međutim, ne počiva samo u tome što ona efektno kodira svet javnog bleštavila i bespredmetni magizam XXI veka, nego što, osim ove dijalektički izvedene detekcije njegove istine, svojom subverzivnošću u odnosu na taj svet, uspostavlja razliku kao negaciju i kritiku vremena lažnih snova, u kome tela i njihove odevne replike beživotno vise, odražavajući svu distopijsku prazninu savremenog univerzuma.
Dr Divna Vuksanović
Milica Mićić (1970). Diplomirala na slikarskom odseku Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu gde je i magistrirala na odseku za slikarstvo. Član ULUS-a. Radi kao samostalni slikar. Izlagala na više samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Nagrade: Oktobarska nagrada grada Beograda za slikarstvo (1984), Nagrada "Petar i Vera Lubarda" za crtež (1993), Nagrada "Petar i Vera Lubarda" za seriju crteža (1994). |
U osunčanom danu jednog utorka, u prestoničkoj glavnoj ulici, sa zgrade / Kuće legata motrili su me crno beli mešoliki brkovi jednog od glavnih protagonista nadrealizma, Salvadora Dalija. Na spratu me je čekala postavljena izložba naslovljena…
Ovu svesku Gradine urednički posvećujem Zdenku Hlavačeku, rano preminulom prijatelju iz detinjstva. Mislim da bi ga radovalo da može da vidi kako me snovi koje smo delili u detinjstvu o promeni sveta u bolji i pravedniji…
Slikar i grafičar Petar Ćurčić unutar Likovnog kruga stvara od 1966. godine, kada je na korišćenje dobio tavanski prostor zgrade topovnjače Muzeja grada na Petrovaradinskoj tvrđavi. Pet godina kasnije, seli se u atelje u blizini Akademije…
