 BEOGRAD. Prodajna galerija Beograd predstavlja od 20. jula do 7. avgusta 2023. ambijentalna instalacije Radomira Kneževića (1957, Kikinda). Diplomirao je i magistrirao na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Kneževićeva stvaralačka poetika artikulisana je pre svega u vidu ambijentalnih instalacija nastalih iz sadejstva sa prirodom, od materijala pronađenih u prirodnom okruženju - šiblja i drveća. Dobitnik je više nagrada i priznanja.
Radovi proizilaze iz prepleta "živih materijala" koji su mišljeni kao svojevrsni crteži u prostoru galerije u kome oni zajedno sa svojim senkama formiraju specifične vizuelne situacije. Složene trodimenzionalne linearne kompozicije akumuliranjem pojedinačnih delova, povezanih u hipotetičke spletove, upućuju na svu složenost i enigmatičnost unutrašnjih struktura biljnih organizama u prirodi.
U likovnom radu Radomira Kneževića dolazi do promene, takođe, početkom drugog milenijuma, tokom ovih promena kojima smo bili izloženi. Liniju, trag na papiru, kao liniju horizonta i granicu između vidljivog i nevidljivog sveta, on menja izlaskom u trodimenzionalni prostor, započinje "crtanjem" prirodnim materijalom. Stvara oblike koji u svojoj tananoj formi otkrivaju jedan nevidljivi svet koji oživljava prostorno, u vremenu tekuće "realnosti".
Pruće je materijal kojim "iscrtava" imaginarne forme, otkriva svet nedostupan neposrednom pogledu. Mrežasti oblici, lelujavim, izduženim prisustvom, blago oslonjeni na tlo ili okačeni tako da lebde, obznanjuju strujanja, umreženja čije posredno prisustvo, unutrašnja interakcija, najdirektnije počinje da utiče na život, menja ga i oblikuje. Nevidljiva mreža puteva reči i slika koja nas približava jedne drugima, za Radomira Kneževića je osnova, povod, potka za "tkanje" u materijalu koji nam je priroda već dala i razlistala bogatom lepezom oblika.
Prateći njenu mudrost, Knežević ide u potragu, pronalaženje, a zatim pripremu i oblikovanje, grana i pruća da bi stvorio jedinstveni svet i novi jezik materije koji teži da se uskladi i harmonizuje svoje postojanje s prirodom. Fražilne strukture formiraju apstraktno-konkretne forme i oblike koji bacaju senke, novi "crtež", na zidove prostora i otvaraju igru prisustva, nastajanja i nestajanja, podsećanje na krhkost i misteriju sveta koji zemlja čuva, razvija i neguje, ali i odbacuje, vraća krugu neprestanog pojavljivanja i nestajanja. Ovom jednostavnom zakonu prirode se vraćamo pred ovim radovima - nečujnosti, tajanstvu, ali i bujnosti njenih nevidljivih i beskonačnih mogućnosti.
Dragica Vuković, istoričar umetnosti
(iz predgovora kataloga) |
