Serija slika pod nazivom "Imago" nastaje u okviru doktorsko-umetničkog projekta na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Glavna okosnica istraživanja je fenomen slike sa fokusom na slike iz masovnih medija, pre svega iz digitalne sfere. Predlošci su digitalne kompjuterski generisane ili fotomontirane slike bez autorstva koje u sebi sadrže motiv srca.

Ovakve sadržaje koje ljudi razmenjuju u digitalnoj komunikaciji, mogu se naći i na pozadinama (wallpaper) telefona i računara. Serija ilustruje varijacije na tu temu, konstantno tretirajući svaki komad kao klasicističko delo štafelajnog slikarstva čime se preispituje savremeno slikarstvo i njegove tematske i formalne granica.

Slike su svuda oko nas i rapidno se umnožavaju prenagomilavajući našu pažnju, našu ograničenu emotivnu i arhivsku memoriju. Slike kojima smo bombardovani gotovo refleksno osuđujemo kao umetničke ili neumetničke, dobre ili loše, politične ili apolitične upravo na osnovu viška vrednosti koje one nose u sebi. Praksa pokazuje da se najlakše odbacuju i stigmatizuju medijske slike koje su puke poruke društvu kapitalizma. Upravo ovakve medijske slike su poslužile kao inspiracija za seriju radova čiji je deo prikazan na izložbi "Fleka na zidu".

Na izložbi su prikazane slike iz ciklusa "Imago", ambijentalna instalacija i arhiva umetnikovih predložaka koji su inspirisali nastanak izložbe "Fleka na zidu".  Koncepcija postavke nastaje kao rezultat dijaloga sa istoričarem umetnosti Lavom Mrenovićem koji je podstakao svojevrsni "playfulnes" koji preovladava izložbom.

Slike će, umesto na zidove galerije, biti postavljene u prostor što će publici omogućiti sagledavanje slike kao objekta. Na mestima gde inače stoje slike, biće iluzionistički prikazane fleke koje bi naglasile činjenicu da se radi o galerijskim zidovima čime bi posetioci bili podstaknuti na preispitivanje institucije galerija i društvenih očekivanja koja njihovi zidovi nose.