"Geometrija praznine" referiše na među-prostor dobijen u distanci/razlici između fizičkog prihvatanja jasnih i postojećih elemenata, i delanja tela i čula pri uranjanju u konstruisan svet virtualne realnosti. Izložba pravi zanimljivo usložnjavanje u odnosu na ranije radove Kneževićeve gde se sada vizuelna istraživanja svetlosno - zvučnih prostornih instalacija kombinuju sa VR instalacijama, te se događaj na nivou poimanja energije kroz realan i relativan prostor, temporalizaciju forme, postavlja kao predmet izložbe, ali i autorkina ideja suštine umetnosti.

Izložba "Geometrija praznine / Geometry of Void" podrazumeva tri VR instalacije i dve svetlosno-zvučne instalacije u prostoru. Knežević predstavlja VR instalaciju "Orbital Resonance" (2024) zajedno sa "Magnetic Flower" (2023) i "Sonic Geometry" (2021) koje su prvi put u fizičkom prostoru bile prikazane 2023. godine u Njujorku, na samostalnoj izložbi "Circle of Resonance" u Culture Hub-u.  Saradnici na VR instalacijama su stručnjak Alex Lashkhi iz Tbilisija i Tornike Suldze za VR Sonic Geometry.

Posmatrač pristupa VR radovima uz pomoć Valve Index VR seta, koji se sastoji od laserskih uređaja koji stoje postavljeni u uglove prostora, dijagonalno jedan preko puta drugog obrazujući prostornu mrežu uz pomoć koje se korisnik orijentiše u virtualnom svetu, kao i naočara i slušalica koje deluju kao receptori. Upotrebom džojstika "teleportuje" se iz jednog u drugi prostor. Radovi su imerzivni. Posmatrač ima osećaj telesnog uranjanja u apstraktne prostore koji ga u potpunosti obuhvataju. Dok iz različitih uglova posmatra geometrijske oblike razvija se i skulptoralni odnos prema svetlu te posmatrač "slobodno uranja u svetlosne volumene".

Ana Knežević (1976, Beograd) je interdisciplinarna umetnica. Kreira svetlosne i zvučne instalacije, crteže i VR instalacije. Od 2017. istražuje nove oblasti koje je uvela VR tehnologija. Dobitnica je CultureHub stipendije i rezidencije u Njujorku 2018. godine kao i nagrade Pollock-Krasner 2017. godine, nagrade CEC ArtsLink u Njujorku 2012. godine i Beogradske nagrade za crtež Fondacije Vladimir Veličković 2009. godine.

Kustoskinja izložbe je Una Popović.