Na izložbi će biti prikazana neka od najznačajnijih dela Mihailovićeve prve pariske decenije, među kojima su i novootkriveni radovi, koji se ovim značajnim povodom prvi put u Nišu predstavljaju domaćoj javnosti.

Milorad Bata Mihailović (1923, Pančevo). Studije na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu započeo je 1946. godine ali ih je ubrzo, stešnjen tamošnjim diktatom socijalističkog realizma, napustio, otisnuvši se na Jadransko primorje gde je zajedno sa kolegama iz klase - Petrom Omčikusom, Kosarom Bokšan, Miodragom Mićom Popovićem, Verom Božičković, Ljubinkom Jovanović i Miletom Andrejevićem mogao da slika oslobođeno.

Stacionirajući se u Zadru, ova družina je u istoriografiji ostala upamćena kao Zadarska grupa. Izgred „zadarskih komunara” je za posledicu imao njihovo izbacivanje sa Akademije, zatim ponovni povratak svih, sem Miće Popovića, da bi je dve godine kasnije Mihailović konačno napustio. Dok u ranom Mihailovićevom slikarstvu prevladava figura, najčešće kroz žanr portreta, autoportreta i grupnih portreta, kao i urbani pejzaži, među kojima se posebno ističu beogradske vedute, nešto kasnije, boraveći na Jadranskom primorju, umetnik je pod različitim uticajima razvijao svoj likovni izraz, i još tada usvojio dvodimenzionalnost i modernistički pristup slici.

Preseljenjem u Pariz 1952. godine, stupivši na novu, razvijenu umetničku scenu, Mihailović se susreo sa do tada neslućenim strujanjima apstraktnog slikarstva. Tokom šeste decenije XX veka, Pariz je bio središte burnih umetničkih dešavanja, a pluralni karakter internacionalne umetničke scene odražavalo je bujanje različitih vidova apstraktnog slikarstva - od tradicionalne geometrijske, preko mnoštva individualnih pristupa lirskoj apstrakciji, do tašizma i enformela.

Slikajući najpre umereno geometrizovane apstraktne forme, Mihailovićevom ekspresivnom slikarskom temperamentu je u Parizu više pogodovao slobodniji lirski izraz. Prve samostalne izložbe organizovao je već 1953. u galeriji Marseille i knjižari Paul Morihien, a zapaženi nastupi doveli su ga do poznanstva i saradnje sa uglednim galeristom Rudijem Augustinčićem i njegovom galerijom Rive Gauche. Presudna za Mihailovićevo pozicioniranje na tamošnjoj umetničkoj sceni bila je saradnja sa Žanom Polakom, vlasnikom prestižne galerije Ariel, u kojoj je Mihailović samostalno izlagao od 1960. godine.

Povodom stogodišnjice rođenja umetnika, prethodne godine je organizovana izložba u Galeriji SANU u Beogradu, koja je u prvi plan istakla onaj segment Mihailovićevog opusa koji biva presudan za formiranje njegovog autentičnog slikarskog izraza i rukopisa, a koji mu je doneo najveće međunarodno priznanje. Ove godine, u Galeriji SLU predstavljena su neka od najznačajnih dela ovog važnog segmenta njegovog opusa, a publici će po prvi put biti predstavljeni i novootkriveni radovi iz istog perioda.