Personalna spoznaja o specifičnosti i autonomiji ovog medija vizuelnih umetnosti, dobro je ukomponovana u Karanovićevu stvaralačku bivalentnost; gotovo čitav opus posvetio je kreativnom dijalogu fotografije i grafike a, ta sublimacija događala se već tokom njegovog školovanja. Prvu deceniju svog stvaralaštva posvetio je i umetnosti portreta pa se 70-ih i 80-ih godina koncentrisao na fotografisanje umetnika u ambijentu njihovih ateljea, ozračnim kreativnom atmosferom.

U svojoj foto arhivi Karanović je sačuvao manji broj radova iz ovih ciklusa, ali su danas umetničko-istorijska svedočanstva portreti Radomira Reljića, Matije Vukovića, Stojana Ćelića, Bore Iljovskog, Peđe Milosavljevića, Halila Tikveše, Stevana Kneževića, Marka Krsmanovića, Miodraga Rogića i dr. Izložba "Dokumenti vremena" predstavlja poetsku liniju tipičnu za Karanovićeve rane radove očitu u kadriranju psihološke osobenosti, spontanosti, prijateljske atmosfere i poverenja portretisanog u autorski koncept fotografskog dokumenta i autentičnog umetničkog rada.

Promovisani na izložbama 1975. i 1985. godine danas predstavljaju snažne memorijske kodove a, u recepciji konteksta vremena, ističu veoma značajnu Karanovićevu ulogu promotera novog pogleda na fotografsku umetnost i njen umetnički status. Naime, on je ta svoja uverenja manifestovao sopstvenom umetničkom praksom kao i istaknutim pedagoškim radom na Akademiji umetnosti u Novom Sadu a, potom i na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu; danas u ulozi profesora emeritusa.

Obeležavajući 75 godina rada Grafički kolektiv deo programa posvećuje "Tradiciji za budućnost" fokusirajući značajne umetničke faze i stvaralačke ličnosti koje su kreativnom misijom tokom decenija obeležili život ove Kuće umetnika i nacionalne kulture. I izložba "Dokumenti vremena", izbor iz opusa Branimira Karanovića nastajalog tokom pet decenija, izdvaja značajan stvaralački segment koji je deo naše istorije umetnosti i kulture i 20. veka.