Stečena materijalnost u mom doktorskom umetničkom istraživanju odnosi se na procese u kojima predmeti, proizvodi ili sistemi dobijaju nova značenja, vrednosti i značaj kroz interakciju sa specifičnim društvenim i kulturnim kontekstima.

Ovi procesi, spontani ili namerni, čine objekte ne samo materijalnim svedocima okolnosti i iskustava već i sredstvima za rekonstrukciju ličnih i kolektivnih narativa. Njihovom analizom naglašava se da materijalnost nije fiksirana kategorija, već dinamična struktura koja se kontinuirano oblikuje kroz interakcije.

Umetnički proces započinjem ličnim narativom, istražujući objekte i njihovu ulogu u izgradnji kulturnog i porodičnog identiteta. Jedan od centralnih primera u ovom istraživanju je tradicionalno jelo keške - jelo od piletine, pšenice, soli i vode, koje se priprema u fazama tokom nekoliko dana i u mojoj porodici služi isključivo za Božić.

Tokom ratnih dešavanja u Bosni i Hercegovini, čaura granate transformisana je od strane mog oca u improvizovanu stupu, što je ovaj objekat pretvorilo u simboličan artefakt - tačku susreta ličnog i geopolitičkog, tradicije i adaptacije, rata i mira, otpora i snalaženja. Od tada, improvizovana stupa koristi se svake godine za pripremu kešketa, čime se uspostavlja kontinuitet porodičnog rituala i istovremeno ističe način na koji objekti stiču nova značenja u specifičnim istorijskim okolnostima.

Bez obzira da li poseduju ovako dominantnu istorijsku potku, moji radovi ističu konstrukcije kondicionalnih celina koje jasno pokazuju preseke i korake u izgradnji. Tako u radu koji se i simbolično zove "Konstrukcija majstorluka" akcenat se stavlja upravo na prenos i izgradnju iskustva i porodičnih veza. Zanatsko znanje i umetničko istraživanje, spontano kroz tehnički proces izrade plinske peći za hleb, u konstantnom su dijalogu. Peć za hleb nije samo rezultat rada, već medijum za razmenu, učenje i očuvanje tradicije zanatskog majstorstva, gde sam čin izrade istovremeno formira i materijalni objekat i emocionalnu i kulturnu vezu.

Uticaj teorije Borisa Grojsa, posebno njegovog razumevanja umetničke dokumentacije kao forme koja pozicionira umetnički rad izvan tradicionalne izložbe, igra značajnu ulogu u mom istraživanju. Moji radovi oslanjaju se na dokumentarne forme koje objedinjuju narative, biografije, geopolitičke odnose i istorijske reference, ističući živost i transformativni potencijal materijalne kulture.

Pavle Golijanin