Na izložbi je zastupljeno 30 srpskih umetnika druge polovine 20. veka koji su kao vodeći akteri jednog vremena ostavili dubok trag u našoj istoriji umetnosti: Mladen Srbinović, Stojan Ćelić, Mića Popović, Milan Konjović, Ivan Tabaković, Zoran Pavlović, Boža Ilić, Lazar Vujaklija, Ljubica Cuca Sokić, Bora Iljovski, Peđa Milosavljević, Olja Ivanjicki, Siniša Vuković, Mihajlo Petrov, Stojan Trumić, Bojan Bem, Čedomir Krstić, Boško Petrović, Kosa Bokšan...

Tokom sedme i osme decenije pored postojanja niza novoformiranih pojedinačnih slikarskih praksi nazire se više paralelnih strujanja tako da su istovremeno počeli da egzistiraju potpuno zasebni umetnički jezici i inovativne umetničke pojave.

Različite umetničke prakse kod jednog dela umetnika dovode do dematerijalizacije umetničkog dela prodirući u suštinu likovnog jezika. Istovremeno nove kulturne i umetničke pojave počinju da se bave egzistencijalnim pitanjima, odnosno kritičkim preispitivanjima stvarnosti. Pored toga, u tom periodu  na srpskoj likovnoj sceni pojavljuje se grupa umetnika koja ispoljava interesovanje za obnovu figure u različitim kontekstima.

Odabrana umetnička dela ne poseduju povezanost sa temama ili idejama koje istražuju, ali kao raznovrsna likovna ostvarenja sa potpuno individualnim problemskim konceptima predstavljaju značajan materijal sa istraživanje razvoja likovne umetnosti na ovim prostorima. Umetnici različitih stilskih opredeljenja kao predstavnici kompleksnih likovnih dešavanja učestvovali su u formiranju kolekcije Galerije savremene likovne umetnosti koja se danas ubraja među najvrednije zbirke u Srbiji pretendujući da u skorije vreme preraste u Muzej jugoistične Srbije.